Afgelopen week ging er een artikel viral op Social Media over de hardlopende Nicolien uit Enschede. Kort samengevat: Nicolien wordt haar hele leven al gepest vanwege haar overgewicht en ook tijdens het sporten is het raak: ze wordt iedere week uitgescholden tijdens het hardlopen en dat is ze zat. Ze pikt het niet meer en kiest voor de aanval door publiekelijk van zich te laten horen. En terecht; ik denk dat we allemaal van ons moeten laten horen: dik, dun, fervent sporter, of beginneling: Body shaming tijdens het sporten is echt. niet. oké.
Dat structureel sporten op zichzelf in het begin al moeilijk genoeg is als je overgewicht hebt weet ik als geen ander. Misschien heb je in mijn eerdere blogs voor Women’s Health al gelezen dat ik meedeed aan het tv-programma ‘Obese’. Voor mij was dit programma een heel goed begin om (veel) af te vallen; ik had de hulp van onder andere de personal trainers echt nodig om de grootste stappen te zetten in mijn weight loss journey. Ik kreeg de kans om in een veilige omgeving te beginnen met structureel sporten en leerde zo mijn lijf steeds beter kennen en ontdekte dat ik (fysiek) veel meer aankan dan ik ooit had durven dromen. Nu kan ik me helemaal laten gaan in zowel de sportschool als daar buiten, maar dit is zeker niet altijd zo geweest…
Ik durfde nooit te sporten toen ik nog 50 kilo zwaarder was, niet in de sportschool maar al helemaal niet buiten ‘in het wild’, puur omdat ik bang was voor negatieve reacties. Ik heb voor ‘Obese’ meerdere keren een sportschoolabonnement afgesloten, maar ging nooit vaker dan twee keer sporten, omdat ik dacht dat iedereen naar me keek en me uitlachte. Ik weet hoe het is om totaal vernederd te worden op je uiterlijk. Bij mij was dat vooral tijdens het uitgaan: had ik me mooi opgemaakt, ging ik keihard los op de dansvloer; lachten mensen me uit en wezen naar me: ‘moet je die dikke eens zien dansen.’ Hierdoor ging ik op een gegeven moment niet meer op pad omdat ik me zo schaamde voor mezelf.
Body shaming is natuurlijk überhaupt een belachelijk iets dat verboden zou moeten worden, maar body shaming tijdens het sporten is misschien wel het ergste soort: want je bent tijdens het sporten, vooral in de beginfase, zo kwetsbaar.
Daar weet goede vriendin Thais alles van: ze is net weer begonnen met trainen na de geboorte van haar dochter en heeft net als Nicolien te maken gehad met veel negatieve reacties tijdens het sporten. Toen ze bijvoorbeeld meedeed aan een obstacle run drie jaar geleden was het goed raak: ze werd door groepjes jongens in het publiek nageroepen en uitgescholden, puur om hoe ze eruit zag en hoe ze bewoog.
Thais is het met me eens dat body shaming extra hard aankomt tijdens het sporten, omdat je op dat moment al uit je comfort zone treedt en je juist het gevoel hebt dat je goed bezig bent. Die trots wordt op het moment dat je uitgescholden wordt compleet teniet gedaan: het voelt of je weer terug bij af bent en al je harde werken voor niets is geweest. Daarbij komt dat het na dit soort incidenten moeilijker is om je sportregime door te zetten, omdat je bang bent voor weer zo’n krenk in je zelfvertrouwen en goede (sport)gedrag.
Ik schrijf deze blog omdat ik compleet achter Nicolien sta en denk dat het heel belangrijk is om massaal van ons en van jullie te laten horen: om soortgelijke situaties te delen wanneer je ermee te maken hebt (gehad), of wanneer je het belachelijk vindt dat mensen die júist strijden en knokken voor een beter en gezonder leven op zo’n lage manier gepakt worden. Want hoe zonde is het dat dit soort pesterijen ervoor zorgt dat veel mensen met overgewicht niet eens dúrven te sporten.
Laten we onze verontwaardiging over body shaming tijdens het sporten niet onder stoelen of banken steken, en laten we vooral vieren dat we zo massaal in beweging komen. Want dat is volgens mij het allerbelangrijkste en alles wat dat tegengaat moet keihard afgekapt worden.
Lees ook:
Tatjana over haar leven na 'Obese': maakt veel afvallen gelukkig?
