Het is nog niet eens oktober, maar zodra de eerste geel-groene bladeren transformeren in goudbruin en beginnen rond te dwarrelen over de Rotterdamse straten, dwalen mijn gedachten al af naar het einde van het jaar. Een jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik op dit punt in mijn leven zou zijn, maar ik had wel iemand nodig om me dat te laten realiseren. Door het continu doorgaan - doorgaan - doorgaan vergeet ik soms, en ik heel veel anderen, hoever ik ben gekomen.
Het 'doorgaan-doorgaan-doorgaan' lijkt eerder een way of life dan een hype te worden. Toen ik na mijn vakantie terug was in Rotterdam en op een feestje tegen twee mede 'girlbosses' vertelde dat ik in heel september maar drie planningloze dagen had, leek mijn verhaal niets minder dan herkenbaar voor de ambitieuze, jonge meiden. Overal in mijn omgeving kom ik mensen tegen die de vraag 'Hoe is het?' standaard beantwoorden met 'Ja goed, druk.' en een tot 's avonds laat doorwerken verkiezen boven een avondje chillen met vrienden. We moeten immers productief zijn, vooruitgang blijven boeken (van de sportschool tot op kantoor) en stilstaan is geen optie.
Blokjesbuiken en Tony's
Waarin we afgelopen jaren de lat zo ontzettend hoog voor onszelf hebben gelegd door als fitte chick te streven naar perfectie door middel van een sixpack, eten volgens een bepaalde stijl waarin je jezelf van alles verbied en Instagram bio's waarin lijkt dat tegenwoordig iedereen model is, hoop ik op een bepaalde omslag. De Instagram fitgirls hoeven anno 2016 niet per se meer een blokjesbuik te hebben, we delen tegenwoordig ook onze repen Tony's en hopelijk komt er ook voor de girlbosses onder ons een punt waarop we kunnen zeggen: hartstikke leuk om te laten zien wat je allemaal doet en hoe goed je bezig bent, maar laten we niet vergeten dat we ook een beetje rust nodig hebben.
Dat we geen excuses meer nodig hebben wanneer we eigenlijk te druk zijn voor nóg een afspraak, we rustig kunnen toegeven een avondje op de bank te verkiezen boven het vetste feestje waar je in jouw scene gewoon bij had móeten zijn, om te zeggen dat je jouw functie bij een midden-kleinbedrijf op kantoor je eigenlijk veel leuker lijkt dan een groot social media account runnen.
#GIRLBOSS
Als ik ergens vóór ben is het voor de meiden die hard werken voor hun droom. Maar ik hoop dat er een punt komt waarop deze jonge, ambitieuze meiden ook het gevaar kunnen zien van 'het druk hebben'. Dat we voortaan kleine geluksmomentjes kunnen waarderen en dat niet meten aan de hand van een aantal likes of volgers. Dat er in 2017 een Facebook bericht voorbij komt met dat er een afname is in burn-outs tussen jongeren. Dat we ons eigen geluk verkiezen boven succes en status. En dat je ook op een vrijdagavond met een zak paprikachips op de bank nog steeds een #girlboss bent.
Of deze blog over mezelf gaat? Misschien. Ik leg de lat altijd heel hoog voor mezelf, besteed m'n vrije uurtjes liever aan werk dan aan mezelf en kan geen dagjes 'niets doen'. Maar we zijn hier tenslotte om te leren en als er alvast één favoriet woord voor 2017 is, laat dat dan alsjeblieft: 'rustàààg' zijn.
P.S. Ik ben een avondje Netflixen.
