Sun’s out, guns out - zodra het weer het toelaat wissel ik de lange broeken en mouwen in mijn kledingkast om voor een wat meer zomerse garderobe. Jurkjes, hotpants en teenslippers: kom maar door. Alleen regent het op zo’n moment niet alleen zonnestralen, maar ook opmerkingen.

‘Zo, je ziet wel dat je traint’ of ‘niet echt vrouwelijk, die spierballen’.

Oke, thanks?

Alle ballen verzamelen

Deze mensen vertellen me - no shit, Sherlock - niets nieuws: ik weet dat mijn armen extra groot lijken als ik mouwloos jurkje of shirt draag. Het is niet alsof ik ze in de spotlight wil zetten, ze vallen gewoon op. Ik heb altijd veel geturnd en weet dat de brede schouders die ik daar aan over heb gehouden waarschijnlijk nooit meer gaan slinken. Is dat erg? Nee. Laat ik daarom items in de kast hangen? No way.

Finger, Summer, Tourism, People in nature, Sunglasses, Vacation, Travel, Hill station, Bag, Mountain range, pinterest
Caroline van Zijl

Die opmerkingen maken op mij allang geen indruk meer, maar ik kan me nog altijd verbazen over het commentaar dat anderen naar hun hoofd geslingerd krijgen - zoals turnster Simone Biles. De reacties op haar powershape blijven binnenstromen en bewijzen dat body shaming aan de orde van de dag is. Topfitte vrouwen krijgen ongevraagd te horen dat hun gespierde bouw niet vrouwelijk is, en de treurige conclusie anno 2017 is dat we elkaar nog steeds in hokjes proberen te proppen. Waarom al die oordelen? En wie bepaalt überhaupt wat vrouwelijkheid inhoudt? Ik heb crazy veel respect voor vrouwen als Simone, die laten zien dat door heel hard te trainen hun lichaam in staat is tot de meest waanzinnige prestaties.

In de gordijnen

Zelf heb ik mijn figuur te danken aan een mix van een sportief genenpakket (thanks mam) en een actieve jeugd waarin ik heel wat uur in de turnhal heb rondgespookt. Ik was absoluut geen topturnster, maar al dat geflikflak heeft er wél voor gezorgd dat ik ook voor andere sporten een goede basis heb. Kracht, lenigheid en coördinatie - met turnen worden al deze skills getraind. Dat laat dus haar sporen na in de vorm van een flexibel lichaam en aanwezige schouderpartij, waardoor het al jaren een crime is om goed passende jasjes te vinden.

Inmiddels zijn dit de spierballen die ervoor zorgen dat ik metershoog de lucht in kan klimmen, en daar ben ik trots op. Naast het turnen heb ik namelijk nog een grote liefde die zorgt voor extra guns: aerial silk. Een vliegende hobby waar je behoorlijk wat spierkracht voor nodig hebt.

Voor mij staat die spierkracht voor vrijheid, dat ik kan doen wat ik het liefste doe zonder fysiek beperkt te worden. De kick die ik krijg na het uitvoeren van een nieuwe drop of mooi element is namelijk met (oké: bijna) niets te vergelijken.

instagramView full post on Instagram

En dit is precies de reden waarom ik sporten zo onmisbaar fijn vind. Ik heb bakken respect voor vrouwen die dagelijks het krachthonk onveilig maken om in de shape van hun leven te komen voor bijvoorbeeld een bikinifitness-wedstrijd, maar zelf train ik niet voor die #gains. Mocht dit wel mijn doel zijn, dan ken ik nog wel wat puntjes van aandacht. Mijn allesbehalve indrukwekkende achterkant, bijvoorbeeld. Ik denk dat mijn billen niet zouden misstaan in Madurodam, maar dat is simpelweg een kwestie van oorzaak-gevolg. Ik train mijn miniatuurbillen amper, dus mag ik ook niet verwachten dat ik ineens een goed gevormde derrière heb.

Verslaafd?

Al met al steek ik dus best veel tijd in mijn sportieve hobby's en ook dat levert wel eens scheve gezichten op. De vraag 'ben je niet iets te veel bezig met sporten?' staat hoog op het lijstje met vragen die ik meteen de prullenbak in wil kieperen. Ja, ik sport inderdaad veel. Vooral omdat ik het heerlijk vind om mezelf fysiek en mentaal uit te dagen, maar ook omdat mijn liefde voor eten zó diep gaat dat ik graag een extra zweetsessie overheb voor een wijntje meer. Noem me gekke Henkie dat ik om 6 uur 's ochtends opsta voor een run of early-bird boksles, maar het onoverwinnelijke gevoel dat de hele dag nog blijft hangen is die vroege wekker meer dan waard.

Dit is mijn verhaal als ik denk aan #inshapemyshape. Natuurlijk mag je die spierballen ook echt niet mooi vinden, smaken verschillen, maar laten we per direct kappen met anderen opdringen hoe het hoort te zijn. Of hoe iemand er zogenaamd uit zou moeten zien. Want body shaming, hoe onschuldig het soms ook lijkt, daar is echt geen (spier)bal aan.

Zo, en dan nu weer met die schouders de zon in.

Over #inshapemyshape

Met Women’s Health willen we een einde maken aan body shaming en dit onderwerp deze zomer op de agenda zetten. Fit zijn heeft niet één bepaalde maat. We willen jullie uitdagen om fit zijn niet meer te associëren met een type lichaam, een kledingmaat of jouw BMI - fit ziet er echt bij iedereen anders uit. Om dit voorgoed uit onze hoofd te prenten starten we de campagne #inshapemyshape, geen negatieve gedachten meer, jezelf niet meer naar beneden halen maar vooral trots zijn op jouw eigen lichaam en wat je lichaam allemaal kan. Doe je met ons mee? Plaats een foto van jezelf met jouw verhaal op Instagram of Facebook, tag Women’s Health en gebruik de #inshapemyshape. Gedurende de komende weken zullen we bijzondere verhalen van jullie delen op onze kanalen!

Lees bijvoorbeeld het verhaal van onze editor in chief Milou. Via-via kreeg ze te horen kreeg dat ze zogenaamd niet fit zou zijn voor haar functie als hoofdredacteur van Women's Health. Wait, what!?

Volg je Women's Health al op Facebook en Instagram?