In het begin lijkt een buik met blokjes het ultieme doel. Vier, zes of misschien wel acht zichtbare vierkantjes op je buik: dat zou zo (alles behalve) vet zijn! Niet zo gek, want het ziet er megatof uit. BAM, blokjes, in your face! Gains all over the place!
Zo begon het voor mij ook. Ik móést en zou zichtbare buikspieren en dan het liefst een paar waarvan het leek of een stel dwergen ze als springkussens kon gebruiken. Maar onderweg daar naartoe deed ik een paar ontdekkingen en moest ik uiteindelijk tot de conclusie komen dat ik dat ultieme doel bij wilde stellen.
Ja, echt alles kan
Want voor zo'n 'sixpack' moet je heel veel doen en heel veel laten. Heel veel geduld hebben en heel consistent bepaalde keuzes maken. En dat kan echt. Het klinkt misschien arrogant, maar zo werkt het wel. Als je iets wil, dan kan het. Maar of je alles dat daarbij komt kijken daadwerkelijk wil, daar kom je alleen achter wanneer je het echt geprobeerd hebt en op dat punt gekomen bent. Maar dat deed ik, en daarom vertel ik je er graag over.
Met een beetje (oké, heel veel) trainen, eten en volhouden lukte het me namelijk om mijn vetpercentage te verlagen en blokjes tevoorschijn te toveren. Het wegsmelten van je vetlaagje is geen rocket science, daar weten onze experts alles van. Ik hield me aan m'n plan dus het lukte.
Ik had, net als al die awesome vrouwen op internet, een fysiek waar zichtbaar hard voor gewerkt was. Maar wat al die vrolijke foto's van zwetende vrouwen me niet vertelden, was hoe zij zich ná die breedlachende, beblokte-buik-foto voelde.
Ultiem fit, toch?
Ik dacht namelijk dat een sixpack onlosmakelijk verbonden was aan bakken energie, aan levenslust; de ultieme manifestatie van de allersterkste versie van je fysiek. Van iemand die op zijn krachtigst en zijn fitst is. Van iemand die onomstotelijk een winnaar is. Logisch, want je moet best wat ballen hebben om als vrouw superzichtbare lijnen te creëren. Die ballen? Ja hoor, die had ik wel. Check. Maar wat was er met mijn kracht en mijn energie gebeurd? Wat was er over van dat ultiem fitte beeld dat ik bij een sixpack vond passen?
De energie van een blokkendoos
Dat was, eenmaal op ‘blokkendoos’ niveau, verdwenen. He-le-maal weg. Gek eigenlijk, dat ik dat nu zo zeg. Tuurlijk voelde ik me wel fit, maar met dat lage vetpercentage kon ik echt niet meer honderd procent presteren in de gym. Ik wilde meer slapen dan normaal. Raakte mijn enthousiasme meer dan eens zomaar kwijt. Moest lichtere gewichten pakken, was sneller uitgeput. Kon niet meer álles geven en voelde me gewoon niet zo awesome als ik verwacht had.
Ik realiseerde me opeens dat dit esthetische doel niet aansloot op mijn andere fysieke doelen. Een sixpack hebben is écht heel tof en een heel fijn gevoel, begrijp me niet verkeerd, maar ik zal dat doel niet meer permanent meer na willen streven. There’s a time and a place voor zichtbare buikspieren, maar die ‘state of being’ hoef ik niet het hele jaar door.
Dus... wat wil ik nou écht?
Ja, met complete focus te werk gaan, dat kan ik. Maar wíl ik zo diep, zo ver gaan, het hele jaar door? Wíl ik op de automatische piloot elke dag een workout er uit knallen, zonder tussendoor een beetje te leven? Wíl ik van eetmoment naar eetmoment leven en voornamelijk functionele voeding in m'n hoofd stoppen, zonder een keer zorgeloos een kaasplankje naar binnen te werken? Wíl ik elke vrije minuut bezig zijn met de buitenkant van mijn persoonlijkheid? Nee. Ik kán het, maar ik wíl andere dingen.
Ik wil van binnen gelukkig zijn. Ik wil mezelf een tof mens kunnen vinden. Ik wil progressie maken in de gym, maar ook mentaal. Ik wil genieten van m'n trainingen, van m’n maaltijden en spontaan m'n leven kunnen leiden. Ruimte laten voor onverwachte acties en niet in de stress schieten als ik een keer niet kan gymmen. Al die dingen zijn, nadat ik heb ervaren hoe het is om met een setje zichtbare buikspieren rond te lopen, een stuk belangrijker geworden. Mijn definitie van een sterk fysiek is verschoven van zo droog mogelijk naar zo gelukkig mogelijk. Van binnen en van buiten.
Dat is waar het proces om draait
En dat is precies wat je leert van je coach. Door de gedragslessen en de evaluatie daarvan ervaar je welke zaken er voor jou toe doen, en welke expliciet niet. Tuurlijk zal jouw coach je pushen om het beste uit jezelf te halen en uit je comfortzone te treden. Jouw coach zal je aanmoedigen om éxtra stappen te zetten en om méér te doen. Om je grenzen op te zoeken en ze, waar mogelijk, te verleggen. Maar je doelen en methodes staan niet vast. Ontdek je tijdens jouw plan dat drie keer per week trainen in plaats van vier keer beter aansluit op jouw lifestyle? Doe dát dan. Doe één training minder zodat de kwaliteit van de overige aspecten verbetert. Word je gelukkiger van een keertje hardlopen of yoga in plaats van het gevecht met de gewichten? Go ahead. Have some freaking fun.
Jouw Personal Body Plan is er op ingericht om jou als persoon te versterken. Niet om extreem in te moeten leveren op sociale vlakken, op het gebied van je studie of je werk. Jouw plan is niet bedoeld om van jou een 'moody' meisje te maken, maar om van jou de allerbeste (toekomstige) partner, dochter, moeder, vriendin of misschien wel allemaal tegelijk te maken.
Alles wat je leert tijdens de gedragslessen, tijdens de gesprekken met je coach en alle uitdagingen die je met jezelf aan gaat in het proces, zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat jij een betere versie van jezelf wordt. Niet per sé droger, slanker of compleet afgetraind, maar de fysieke versie van de keuzes waar jíj je prettig bij voelt. Je kan nog zo hard alles geven en compleet volgens plan doen: als het jou niet gelukkiger maakt, ben je niet op de juiste weg. Merk je dat jouw trainingen ten koste gaan van andere toffe dingen? Merk je dat je jouw favoriete eten vaker wel dan niet laat staan omdat het niet op je fysieke doelen aansluit? Ga dan bij jezelf te raden en vraag je af hoeveel dat fysieke doel je precies waard is.
Jij bent als enige verantwoordelijk
Je bent verantwoordelijk voor je eigen keuzes en je bent verantwoordelijk voor de eigen invulling van jouw plan. Zorg er voor dat je je tijdens het proces altijd bewust blijft van de keuzes die je maakt. Ben je niet tevreden? Word je ongelukkig van wat je doet? Then MOVE, (wo)man. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar: je bent geen boom.
Niet omdat het moet, maar omdat het mag
Blijf je ontwikkelen en durf te blijven kiezen voor jezelf. Niet omdat jij of iemand anders vindt dat je een sixpack of rock solid muscle mass moet hebben, maar omdat de dingen die jij doet je gelukkiger maken.
Of dat nou twee of zeven trainingen per week zijn, of dat nou nul of acht taartjes binnen of buiten jouw caloriebudget zijn: je moet doen wat goed voelt voor jou. Doe de kennis op over gedrag, voeding, training en herstel, maar zet ze vooral in op een manier waar jij je prettig bij voelt. Dat kán zich uiten in een sixpack, maar realiseer je ook dat die sixpack niet per sé de definitie van succes hoeft te zijn. Het kan, maar denk vooral goed na over wat je wíl. Dingen niet doen omdat ze moeten, maar omdat ze mogen.
Jouw lijf, jouw leven. Het is geheel en alleen aan jou.
