Tatjana (25) raakte na haar deelname aan Obese in een neerwaartse spiraal, ze vond zichzelf niet mooi en ging eindeloos trainen om maar iets af te vallen. "Ik was op een gegeven moment zo gefixeerd met mezelf en de wil om af te vallen dat ik nauwelijks nog het huis uitging.”
Na je deelname aan Obese ben je begin dit jaar doorgeslagen in je gezonde rollercoaster. Hoe is dit zo gekomen?
‘Ik had verwacht dat ik me na het verliezen van 56 kilo met Obese meteen fantastisch zou voelen, maar dat viel vies tegen. Integendeel zelfs, toen het programma was afgelopen had ik het gevoel dat ik weer terug bij af was. Het voelde alsof ik niks was afgevallen en dat ik nog even dik en lelijk was. Doordat ik zo negatief dacht over mezelf ben ik doorgeslagen in mijn gedrag. Ik was op een gegeven moment zo gefixeerd met mezelf en het willen afvallen dat ik nauwelijks nog het huis uitging of afsprak met vrienden. Ik ben als een gek gaan sporten en toch mocht het niet baten - de kilo’s bleven. Mega frustrerend dus. Daardoor was ik ook in mijn relatie niet de gezelligste; ik zat alleen maar te janken en had nergens zin in. In die periode had ik helemaal niet zo’n leuk leven.'
Wat heb je gedaan om deze negatieve spiraal te doorbreken?
‘Mijn ‘dip’ leek maar niet voorbij te gaan. Ik wilde het liefst ‘eindigen’ als smal popje met een ingevallen bekkie, een platte buik en lange, dunne benen. Nou, dat wordt ‘m niet voor mij. Op een gegeven moment pakte ik mezelf bij mijn lurven en zei ‘doe toch eens even normaal’. Ik besefte dat ik zó obsessief bezig was dat ik professionele hulp nodig had om alles weer op een rijtje te kunnen zetten. Ik ben toen gaan praten met een cognitief gedragstherapeut - die hielp mij om weer positief te gaan denken en niet meer angstig te zijn. Voor die therapie vond ik mezelf heel lelijk en dacht continu dat anderen dat ook vonden omdat ik niks meer afviel. Ook heeft yoga me enorm geholpen. Door op die manier met mijn lichaam bezig te zijn en meer stil te staan bij het moment kwam ik tot nieuwe inzichten en kon ik eindelijk gewoon wat chiller zijn met mezelf.’
‘Dit transformatieproces kost tijd. Fucking veel tijd én energie. Het is niet een kwestie van afvallen, dat vasthouden, en dan ‘klaar’ en altijd gelukkig zijn. Dankzij twee maanden therapie en de nodige yogalessen heb ik flink aan mezelf kunnen werken. Soms heb ik nog last van terugvallen - en ga ik weer negatief denken - maar ik weet me steeds goed te herpakken.’
Hoe reageerden de mensen om je heen toen je opeens zo gefixeerd was op je gezondheid?
‘Voor deze hectische periode leefde ik een chaotisch en rusteloos leven. Vaak was mijn week volgepland met koffiedates met jan en alleman. Maar nadat ik weer grip op mezelf en mijn leven heb gekregen ben ik alles gaan resetten, op alle vlakken. Ik heb nu een harde kern van fijne vrienden en voel me meer steady.’
Ben je blij dat je hebt deelgenomen aan Obese?
‘Ik vind het heel dubbel. Het doel van het programma is om in korte tijd veel te moeten afvallen. De deadline na tien maanden en de voelbare druk heeft me tot het uiterste gedreven. Ik wilde me per se bewijzen, totdat het niet meer ging. Mijn doel was om na tien maanden 65 kilo te zijn afgevallen, maar omdat ik overtraind raakte viel ik na een tijd niet meer af en ben ik blijven haken op ‘slechts’ 56 kilo. Ook nu anderhalf jaar later wil mijn lichaam de overige kilo’s maar niet loslaten. Maar aan de andere kant was ik zonder Obese nooit zo ver gekomen op eigen houtje. Ik ben op een leuke manier verslaafd geraakt aan sporten en daar ben ik het programma ontzettend dankbaar voor.’
Wat vond je vriend van je transformatie - lichamelijk en mentaal?
‘Ik heb hem vlak voor Obese leren kennen en hij heeft mijn hele fit journey van dichtbij meegemaakt. Behalve dat hij super trots is op mijn doorzettingsvermogen, vindt hij het het ontzettend belangrijk dat ik blij ben met mezelf. En dat ben ik dus niet altijd geweest. De eerste drie maanden van 2016 waren het heftigst, toen ben ik echt helemaal doorgeslagen. Tegenwoordig ben ik zekerder over mezelf en besef ik me dat ook ik er echt wel mag zijn. Ik geloof nu ook mijn vriend wanneer hij zegt dat hij me mooi vindt en van me houdt. En dat is echt wel anders geweest.’
Wat heeft je afgelopen jaar een enorme boost gegeven?
‘De kans die ik kreeg om twee maanden voor Women’s Health te schrijven. Ik heb ontzettend veel positieve reacties gekregen op mijn persoonlijke ervaringen - van vrouwen én mannen. Mensen gaven me niet alleen complimenten over mijn (nieuwe) verschijning, maar ook voor wie ik was. Dat gaf me zoveel zelfvertrouwen. Dat heeft me er deels ook toe gezet om op Instagram een voor en na foto te plaatsen. Normaal gesproken is zoiets echt niks voor mij. Maar ik wilde mensen ook de andere kant van mijn verhalen laten zien. Mijn leven bestaat niet alleen uit de mooie en gelukkige plaatjes en verhalen. Het gaat erom dat je jezelf accepteert en doorgaat ‘when the going gets tough’.En dat doe ik met baby stapjes, maar ik ga door.’
Wat kunnen we in 2017 van je verwachten?
‘Door zoveel te hebben mogen schrijven voor onder andere Women’s Health, weet ik dat ik hiermee verder wil. Ik ben nog steeds niet klaar met vertellen. Ik heb de smaak te pakken. Inmiddels ben ik al in gesprek met verschillende platforms en magazines, super spannend dus! Daarnaast is het mijn ultieme droom, gezien mijn liefde voor Nederlands, om een fictie roman te schrijven en daar ga ik volgend jaar werk van maken.’
