Daar stond ze op haar board alsof er niets aan de hand was. Alsof ze niet in januari nog haar nekwervel heeft laten vervangen door een titanium exemplaar. Alsof ze niet negen keer is getroffen door kanker. Sterk als een leeuwin gleed ze door de witte sneeuw en won ze waarvoor ze zo hard streed. Paralympisch goud voor Bibian Mentel. De mooiste beloning voor haar onuitputtelijke doorzettingsvermogen en keiharde werken. Niemand kon haar tegenhouden om er weer vol voor te gaan. Eerder interviewden we haar over de strijd die ze moest leveren en het boek dat ze daarover schreef.
Dat Bibian Mentel een doorzetter is, mogen we wel een understatement noemen. Ze verloor haar been door kanker, maar liet zich hierdoor niet uit het veld slaan. Sterker nog: ze zette snowboarden op de kaart als paralympische sport, werd meerdere malen wereldkampioen en richtte een stichting op om jongeren met een beperking aan het sporten te krijgen. De kanker kwam nog 8 keer terug, maar Bibian kwam er keer op keer weer bovenop. Ze vertelt er alles over in haar nieuwe boek ‘Kut Kanker’.
Die titel zegt meteen waar het op staat
“Mijn man kwam met het idee voor de titel, en dacht ik ‘ik kom best nog veel mensen tegen die moeite hebben met het woord ‘kanker’, er omheen draaien of bijvoorbeeld het ‘K-woord’ zeggen’. Helaas ken ik ook best een aantal mensen dat kanker heeft, en als wij het er onderling over hebben noemen we het meestal ‘kut kanker’. Toen dacht ik 'waarom ook niet? Laten we de koe bij de horens vatten en gewoon zeggen waar het op staat'. En als iemand het mag zeggen, dan ben ik het!” Recht van spreken heeft ze absoluut, want ze heeft meerdere tumoren in haar been, longen, nek en slokdarm overleefd.
>> Wat zeg je tegen iemand met kanker?
En toch bleef ze de kanker jarenlang als een soort blessure zien. “Als je na je derde longoperatie weer onder het mes gaat, dan weet je wat je te wachten staat. Ik weet dat het pijnlijk is, maar ik weet ook dat ik er weer overheen kom.” Toch werd dat vorig jaar ineens een ander verhaal. Toen er een tumor bleek te zitten in haar hilus (een plek vlakbij het hart, waar veel bloedvaten samenkomen) werd ze opgegeven. De artsen vonden een behandeling te riskant, maar haar man Edwin vond een nieuwe bestralingsmethode die alléén de tumor kon aanpakken, zonder omringende weefsels te erg te beschadigen.
De behandeling met de MRIdian werkte, maar afgelopen zomer was er weer een plekje in haar nek en bij haar slokdarm te zien. Tijdens een controlepunctie liep ze ook nog een ziekenhuisbacterie op, waardoor ze in 2,5 week ruim 10 kilo afviel omdat er geen passend antibioticum werd gevonden. “Waar ik normaal zou zorgen dat ik fit en sterk ben voor de behandeling, was ik nu juist heel zwak. Ik ging overgevend de bestralingskamer in, en kwam er zo ook weer uit. Die ‘achterstand’ qua gezondheid heeft het zowel fysiek als mentaal veel zwaarder gemaakt.
>> Waarom positief denken zo goed voor je is
Mentaliteit
“Maar het gaat nu goed met me, ik ben weer aan het trainen. We doen voornamelijk krachttraining, het is echt zoeken naar wat mijn lichaam nu aankan. Niet te veel doen is een grotere uitdaging dan te weinig doen haha, want ik wil eigenlijk gewoon knallen.” Als alles goed gaat, staat Bibian in maart op de Paralympische winterspelen om haar titel te verdedigen. "Wat mij echt geholpen heeft is dat ik me richt op kansen, in plaats van op problemen. Niet kijken naar wat niet kan, maar naar wat ik wél kan doen. Ik weet ook dat het niet veel zin heeft om stil te staan bij dingen die je niet kunt veranderen, dus probeer ik dat niet te doen. Mijn familie is echt mijn rots, mijn motivatie geweest in deze periode. Maar ik heb ook veel geluk en hele goede artsen gehad.”
Ben jij benieuwd hoe Bibian precies na negen keer kanker en een amputatie nog steeds van het leven geniet? Lees dan haar nieuwe boek: ‘Kut Kanker’.
