Zijn superfoods in poedervorm echt zo briljant als de makers ervan beweren? Of trappen we er met z’n allen in? We doen een onderzoekje.
Body:
We kieperen ze enthousiast door onze smoothies en mengen ze vastberaden door het ontbijt: libido-verhogende, energie boostende, vet verbrandende superpoeders – we noemen maca, moringa, spirulina, you name it. Het spul wordt bejubeld als olifantenpad naar een betere gezondheid. Terecht? Of weet de wetenschap wel beter? We namen de boel onder de loep. We schreven eerder over maca, en over spirulina. Tijd voor moringa!
De hype: er wordt beweerd dat moringa zeventienmaal zoveel calcium bevat dan melk en vijfentwintigmaal zoveel ijzer dan spinazie. Hallo daar! Daarbij schijnen de plantaardige sterolen, ook wel fytosterolen, in moringa zulke goede cholesterolverlagende diensten te bewijzen dat moringa wordt bejubeld als topbestrijder van hartziekten.
De wetenschap
"Een deskundig panel van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid concludeerde eerder dat er overtuigend bewijs is dat dagelijks drie gram moringa een heleboel gezondheidsvoordelen oplevert en gunstig is voor wie zijn cholesterol wenst te verlagen,’ zegt professor Paul Thornalley, die een onderzoek leidt naar functionele voedingsmiddelen (voedingsmiddelen waaraan een bestanddeel is toegevoegd of juist verwijderd om de gezondheidswaarde ervan te verbeteren, red.) aan de Universiteit van Warwick. Het probleem: er is nogal lastig aan die hoeveelheid te komen, want hoewel alle plantaardige voedingsmiddelen fytosterolen bevatten, bevatten ze die in kleine hoeveelheden. Een appel is goed voor 30 milligram, een theelepel moringa goed voor een whopping 450 milligram.
Het vonnis
Een paar theelepels per dag is een uitstekende manier om aan die hoeveelheid fytosterolen te komen – als je ’t helemaal enkel en alleen uit moringa zou willen halen, heb je twee flinke eetlepels nodig. Voorts is moringa een goede steun voor veganisten. Eén theelepel bevat 15 procent van je ADH aan calcium en een kwart aan ijzer.
