Het klinkt te tegenstrijdig voor woorden: kan hardlopen je echt het gevoel geven alsof je zojuist een joint hebt gerookt? In principe kan hardlopen, of elke andere duursport, de aanmaak van het stofje endorfine triggeren, wat jou een extra schop onder de billen geeft tijdens het sporten en je brein in een diepe euforie laat verkeren, ook wel de runner's high genoemd. Wat is het precies en hoe krijg je het?
Wat is het een runners high?
Niet iedereen krijgt te maken met een runner's high. Ook zijn de experts er nog niet over uit waarom je het precies krijgt. "Het kan bijna vergeleken worden met meditatie, alsof je in een zone komt waarbij je ademhaling en snelheid op een perfecte manier samenwerken en jij je run moeiteloos kunt voortzetten," vertelt bewegingswetenschapper Richard Cotton. Voormalig kampioen marathon lopen Douglas Wakiihuri omschrijft het gevoel als: "een gevoel dat moeilijk in woorden te vatten is, maar waarbij je geest je lichaam dwingt om verder te rennen. Je wilt rennen tot je niet meer kunt." Daar kun je maar beter gebruik van maken als jij de gelukkige bent die een runner's high ervaart.
Wanneer en hoe krijg je het?
Om een runner's high te ervaren dien je wel langere tijd te lopen - met versnelde pas naar de supermarkt om de hoek gaat het je dus niet lukken. Uit een Duits onderzoek, dat in 2008 werd gepubliceerd in het vaktijdschrift Cerebral Cortex, blijkt dat bij atleten die twee uur getraind hadden een aanzienlijke hoeveelheid endorfinen in de hersenen vrijkwam. Die endorfinen zouden zich grotendeels vestigen in het emotiecentrum van je hersenen, en vanuit daar het gelukzalige gevoel door het lichaam verspreiden. Tot de atleten van hun kleine teen tot hun kruin happy and high zijn. Klinkt heerlijk, nietwaar?
Onze Amerikaanse collega's van Men's Health vroegen aan bioloog Greg Gerdeman hoe zo'n runner’s high nou precies in elkaar zit. In de onderstaande video legt hij het je simpel doch haarfijn uit:
