Je maag knort, je kunt je niet goed meer concentreren en je begint toch wel erg snel geïrriteerd te raken. Je hebt honger, maar dat niet alleen: je bent hangry! Een samentrekking van ‘hungry’ en ‘angry’. En deze chagrijnige bui gaat alleen maar over als je iets eet. Maar waarom gebeurt dit? En hoe werkt het precies?
Waar eerst altijd werd gedacht dat dit fenomeen gewoon tussen je oren zat, hebben wetenschappers inmiddels ontdekt dat hangry zijn wel degelijk een lichamelijk verschijnsel is. Als je eet worden de koolhydraten proteïnen en vetten in voeding door je lichaam lichaam omgezet in suiker (glucose), aminozuren en vetzuren. Hoe langer het geleden is dat je voor het laatst hebt gegeten, hoe minder van deze stoffen er door je bloed stromen. En een laag glucoseniveau zorgt ervoor dat je minder energie hebt.
Waarom word je chagrijnig als je honger hebt?
Als je al een tijdje niet meer gegeten hebt, gaan je hersenen snakken naar glucose en dat merk je meteen. Prikkels komen harder binnen en je kunt gevoeliger reageren op anderen. Maar dat is niet het enige. Wetenschappers ontdekten namelijk ook dat er een verband is tussen een laag bloedsuiker niveau en bepaalde hormonen die er voor zorgen dat je chagrijnig wordt.
Hoe dat werkt? Nou zo: je hersenen geven als je honger hebt een seintje aan organen in je lichaam die hormonen aan gaan maken die op hun beurt meer glucose gaan produceren. Deze hormonen zijn onder andere adrenaline en cortisol en neuropeptide Y. Deze staan er bekend om jou een pittig stressgevoel te geven en kunnen je zelfs een beetje agressief maken. Aha! Het is dus eigenlijk helemaal niet zo gek dat jij oh zo chagrijnig wordt als je honger hebt. Of zoals de bekende chocoladereep-reclame het benoemt: 'je bent jezelf niet als je trek hebt.'
