Naar de Spelen met: Noortje en Bregje de Brouwer
De tweelingzussen zetten synchroonzwemmen in Nederland op de kaart.
© Beeld: Getty Images

Tweelingzussen Noortje en Bregje (25), synchroonzwemmen, begonnen toen ze 5 jaar oud waren, wonnen in februari 2024 de eerste WK medaille voor Nederland in synchroonzwemmen én werden in juni Europees kampioen op twee onderdelen, trainen in totaal minimaal 36 uur per week.
Bijna is het zo ver: de Olympische Spelen in Parijs. In juli en augustus 2024 komen er vanuit de hele wereld meer dan tienduizend sporters naar het grootste sportevenement ter wereld. Achter elke deelname – inclusief overwinningen, (vreugde)trainen en medailles – schuilt een persoonlijk verhaal. Women's Health volgt daarom tien vrouwen tijdens hun reis naar de Spelen.
Naar de Spelen met: Noortje en Bregje de Brouwer
Synchroonzwemmen: in Nederland hebben we daar nooit echt boven aan de top aan meegedaan, maar daar komt nu verandering in. Tweelingzussen Noortje en Bregje de Brouwer hebben in februari bij het Wereldkampioenschap in Qatar geschiedenis geschreven door de eerste WK medaille voor Nederland binnen te halen, en dan ook gelijk Zilver. In juni lieten ze bij de Europese kampioenschappen zien dat het geen toeval of geluk was, maar talent: in Belgrado wonnen ze twee keer goud, op de vrije én de technische uitvoering.
Waar synchroonzwemmen ooit een niche sport was, zetten Noortje en Bregje de sport nu groot op de kaart. 'Het is véél meer dan zwemmen. Het is een totaalplaatje met een thema waar veel onderdelen bij elkaar komen: wat we in het water doen, maar ook wat we op de rand van het zwemband doen, de artistieke expressie en creativiteit, onze outfits, de muziek, emoties, alles. We vertellen een verhaal met onze choreografie. Daarvoor moet alles tot in de kleinste details geperfectioneerd worden.'
Streven naar perfectie
'Synchroonzwemmen is een combinatie van verschillende sporten. Onze spieren moeten zowel kort als lang zijn. We moeten lenig en flexibel zijn, maar tegelijkertijd ook kracht uit de spieren kunnen halen. Om die balans te krijgen, heb je best wat uren nodig. We zijn zes dagen per week in het zwembad te vinden, zo'n vier uur per dag. Daaromheen doen we zo'n 1,5 uur landtraining per dag, waarin we alles wat we in het water moeten kunnen dus droog trainen. Daarnaast doen we nog drie keer in de week krachttraining. In totaal komen we makkelijk aan 36 uur trainen per week. Daar rekenen we niet eens fysioafspraken, videoanalyses en dergelijke bij, maar dat geldt wel voor elke topsporter. We leven voor de sport.'
'Op zondag is wel standard onze rustdag, dat is belangrijk om goed te herstellen. We gaan dan terug naar onze familie waar we kunnen ontspannen. Naast de sport volgen we ook nog een studie Commerciële Economie, wat ook voor een goede afleiding en balans zorgt. We vinden het belangrijk om ons alvast voor te bereiden op een mogelijke carrière ná de sport. De maximale leeftijd voor een professionele synchroonzwemmer is toch wel eind 20, begin 30.'
Magie van de tweeling
Door een hardnekkige schouderblessure heeft Noortje een tijd eruit gelegen. De zussen hadden samen meegedaan aan de Olympische Spelen in Tokio, maar daarna had Noortje een pauze nodig om te herstellen. Bregje trainde ondertussen door met Marloes Steenbeek. 'Het is heel anders om met je tweeling te trainen dan met een andere nieuwe trainingspartner. Wij begrijpen elkaar met één blik, dus ook die hele samenwerking gaat veel soepeler. En het is altijd leuker om je passie te delen met iemand met wie je zo'n band hebt.'
'Je zal ons ook niet zo snel ruzie zien maken. Omdat we elkaar door en door kennen, kunnen we heel direct zijn met elkaar zonder slechte bedoelingen of iets. Natuurlijk ontstaan er soms irritaties, maar dat komt alleen omdat we elkaar beter willen maken. We zijn een team. Vroeger kon het weleens botsen, maar sinds we wat volwassener zijn, zien we vooral de waarde van zoveel tijd met je familie doorbrengen.'
Sterk blijven bij tegenslagen
Inmiddels gaat het gelukkig weer beter met de schouder van Noortje, ook al moet ze het samen met haar fysio goed in de gaten blijven houden. 'Het is helaas zo'n blessure die niet snel over zal gaan, in ieder geval zolang ik nog aan het trainen ben. Soms kan ik er even flink van balen, maar ik blijf niet hangen in de pijn. Ik heb geleerd om het te accepteren en me op dingen te richten waar ik wel controle over heb.'
De gevoelige schouder blijkt niet de enige kink in de kabel. Zo'n twee maanden geleden kwam Noortje erachter dat ze diabetes type 1 heeft. 'Dit soort nieuws is nooit fijn, maar zo kort voor de Spelen kwam het best hard binnen. Ergens was ik blij dat er iets uit de test was gekomen omdat het in ieder geval mijn klachten verklaart en me een duidelijke instructie geeft hoe ik nu verder moet. Ik leer nog wel elke dag ermee om te gaan. Gelukkig hou ik wel van uitdagingen!'
Op naar Parijs
De Olympische Spelen van Parijs worden niet de eerste Spelen voor Noortje en Bregje, maar sinds Tokio is er toch een hoop veranderd. 'De manier hoe we de trainingen indelen is veel efficiënter. Maar ook het scoring systeem van de sport is veranderd, waardoor we veel nieuwe kansen zien waarop we kunnen inspelen. We gaan grote risico's nemen in Parijs. Eerst waren er voorrondes, waardoor je kon meekijken wat andere landen doen. Nu gaan we meteen naar de finale en moeten we van tevoren onze moeilijkheidsscore vastleggen. We hebben dus geen idee wat de concurrentie doet. Tegelijkertijd moeten we proberen onze routine zo moeilijk mogelijk te maken, maar zo dat het wel haalbaar is voor ons.'
'In Tokio haalden we de negende plek, maar nu nemen we daar geen genoegen mee. Nu willen we een stap verder! Het is niet vanzelfsprekend dat we een medaille winnen, maar we kunnen wel duidelijk zeggen dat we serieus meestrijden om de medailles. We trainen voor een medaille - alleen al het feit dat we dit kunnen zeggen, laat zien hoeveel we zijn gegroeid sinds de vorige Spelen.'