Jane (34) over miskraam en kinderwens: 'Je weet nóóit wat er speelt'
Openhartig over miskraam en kinderwens.
In de rubriek Women's Health 'Openhartig' delen wij persoonlijke en bijzondere verhalen. Zo kunnen wij met elkaar andere lezers inspireren, informeren, motiveren en samenbrengen. Deze week spreken we met Jane Alblas.
Er wordt wel eens gezegd dat bepaalde onderwerpen, zoals miskramen, uit de taboesfeer gehaald moeten worden. Dat we ze bespreekbaar moeten maken om andere vrouwen te laten zien dat ze niet alleen zijn. Daar is Jane het volledig mee eens, maar ze weet ook: makkelijker gezegd dan gedaan. Jane heeft een miskraam gehad. Ze besloot het te delen, maar alleen met haar familie en beste vriendinnen. Want ze wist ook: als het om het lichaam en de vruchtbaarheid van een vrouw gaat, heeft iedereen al snel een mening. Of je erop zit te wachten of niet.
Heb je vragen of twijfels over je vruchtbaarheid? Of heb je (meerdere) miskramen gehad? Neem contact op met je huisarts, zodat je doorverwezen kunt worden naar een fertiliteitscentrum. Je staat er niet alleen voor.
Je weet nooit wat er speelt
'We bemoeien ons te snel en te makkelijk met de kinderwens van een ander. Op de een of andere manier voelen sommige mensen geen rem, geen schaamte en geen fatsoen om zich te bemoeien met andermans vruchtbaarheid en familieplanning. Super intieme en persoonlijke thema’s waar eigenlijk niemand anders iets mee te maken heeft. En toch horen veel vrouwen regelmatig de typische vragen. Wil je kinderen? Wanneer krijg jij nou eens een baby? Al lekker aan het oefenen? Word je niet te oud?'
'Ik denk dat geen enkele vrouw op deze vragen zit te wachten. En bovendien: je weet niet wat er speelt. Wellicht heeft de vrouw, die jij zo luchtig benadert, vanochtend de zoveelste negatieve test in handen gehad. Of is ze net een kindje verloren. Of worstelt ze met onzekerheden en twijfels of ze wel een baby wil.'
Miskraam bespreekbaar maken
'Dit soort vragen kunnen onwijs veel pijn doen. Tegelijkertijd is het ook belangrijk dat we onderwerpen zoals miskramen en fertiliteit bespreekbaar maken, zodat we elkaar kunnen steunen. Ik heb het zelf ervaren. Het was nog vroeg in de zwangerschap toen ik mijn kindje verloor, maar dat maakt het niet minder pijnlijk. Ik heb het geluk dat ik geweldige vriendinnen heb, en ook met mijn familie kon ik alles open bespreken. Ze hebben me opgevangen. Door het te delen, had ik er eerder vrede mee.'
Deel wanneer je je veilig voelt
'Op social media delen vrouwen tegenwoordig vaker dat ze een miskraam hebben gehad, of als het even wat minder gaat. Dat is zo fijn en belangrijk. Maar ik weet ook dat dit niet voor iedereen de juiste keuze is. Praten over wat je hebt meegemaakt kan helend werken, maar iedere vrouw moet hierin haar eigen keuzes maken. Ik heb het gedeeld met de mensen waar ik me het veiligst bij voel, die dichtbij me staan en waarvan ik weet dat ze me opvangen op een manier die bij me past.'
Wil jij ook je persoonlijke verhaal (anoniem) met ons delen? Ontdek hier hoe je dat kunt doen.
Het is niet jouw schuld
'Ook de verloskundige reageerde geruststellend. Iedereen maakte duidelijk dat het niet mijn schuld was, dat ik niets heb gedaan om de miskraam te veroorzaken, dat het simpelweg domme pech was. Veel verloskundigenpraktijken hebben praatgroepen en dergelijke voor zwangere vrouwen, maar ook voor als het misgaat. Ik zou dan ook iedereen aanraden die dit meemaakt: zoek de hulp die je nodig hebt, op wat voor manier dan ook. Je hoeft het nooit alleen te dragen.'
Lees ook: Deze tips kunnen je helpen om een miskraam te verwerken
De roze wolk is er niet per se
'Gelukkig ben ik inmiddels in blije verwachting, over de helft van de zwangerschap en groeit mijn buik flink. Die kinderwens is uit de stille cocon van mij en mijn vriend, de wereld in. De leuke en lieve reacties op de zwangerschap zijn heel hartverwarmend, maar heel eerlijk: die roze wolk is er niet per se. Mensen feliciteren me en gaan er maar gewoon van uit dat alles goed gaat. Ze staan er niet bij stil dat een zwangerschap gewoon heel spannend is en alles op z’n kop zet. En ook nu vindt iedereen er wat van. Ik zit meestal niet te wachten op verhalen en advies, hoe goedbedoeld ze ook zijn.'
Iedere vrouw een eigen reis
'Kinderwens of geen kinderwens. We wéten dat het een moeilijk onderwerp is, dat het niet bij iedereen vanzelf gaat. We wéten dat veel vrouwen te maken krijgen met complicaties, miskramen, behandelingen of allerlei klachten. En we weten ook dat luchtige vragen van een nieuwsgierige voorbijganger een tsunami aan emoties kunnen veroorzaken. Waarom bemoeien we ons met zo'n intiem onderdeel van het leven van een ander? Laten we wat bewuster en empathischer omgaan met elkaar. Je weet nooit wat er speelt.'
'Als iemand zelf wil delen, kun je elkaar steunen. Ik zou dan ook iedereen aanraden om zelf het gesprek te zoeken met de mensen die dichtbij je staan. Maar we moeten er niet van uitgaan dat iedereen de meest persoonlijke en intieme onderdelen van zijn leven wil delen met de wereld.'