Door een verkeersongeval in rolstoel: paralympiër Chantal Haenen (26) bewijst dat alles mogelijk is
Chantal leert ons dat het belangrijk is om in mogelijkheden te denken.
Eind 2015 verloor Chantal Haenen (26) door een verkeersongeluk haar beide benen en belandde ze in een rolstoel. In één klap stond haar hele leven op zijn kop. Ze ging een lang revalidatieproces tegemoet en moest noodgedwongen haar nieuwe situatie leren accepteren. Nu – acht jaar later – is ze een para-handbiker en roeier en levert ze indrukwekkende resultaten. Women's Health sprak haar over de eindeloze mogelijkheden van sporten met een lichamelijke beperking.
Een leven in een rolstoel
Hoewel Chantal enorm moest wennen aan haar nieuwe leven in een rolstoel, zit het in haar natuur om te denken in mogelijkheden. ‘Ik ontdekte snel dat ik nog steeds alles kan doen wat ik leuk vind. Soms is het op een andere manier dan een valide persoon, maar het betekent niet dat ik ineens niks meer kan’, zegt Chantal. Toch is het een extreem bittere pil die je moet slikken, maar de atlete blijft er behoorlijk nuchter over. ‘In het revalidatiecentrum zag ik mensen die er veel slechter aan toe waren dan ik. Je kunt hierdoor de situatie beter relativeren.’
Wennen
Chantal deed eerst fanatiek aan paardrijden, maar vond dit na haar ongeluk minder leuk. ‘Een para-versie van een sport is een hele andere beleving als je de valide-versie gewend bent. ‘Het is nooit meer hetzelfde zoals je het van vroeger kent’, zegt Chantal. Bovendien was ze tijdens het para-dressuur ook afhankelijk van mensen die haar moesten helpen. Iets was ze heel vervelend vond. Deze vrijheid vond ze gelukkig wel bij een andere sport, genaamd handbiken.
Verliefd op handbiken
Chantal vond handbiken in het begin niet zo interessant, maar besloot toch om mee te doen aan een handbike-evenement voor revalidanten in Oostenrijk. Ze werd verrast. Ze vond dit namelijk (stiekem) hartstikke leuk. Sterker nog: ze haalde er gelijk meer plezier uit dan paardrijden. ‘Ik haal er meer voldoening uit, omdat het puur mijn eigen fysieke kracht is', zegt Chantal. Hoewel ze nooit iets in de sport wilde ambiëren, wist ze gelijk dat ze dit professioneel wilde gaan doen. ‘Veel mensen verklaarde me voor gek, maar dat maakte me niks uit. Ik wist al dat ik hier goed in wilde worden – en als ik iets in mijn hoofd heb, dan moet het ook gebeuren.’
Indrukwekkende prestaties
Ze sloot zich in 2018 aan bij het talententeam van de Koninklijke Nederlandse Wielren Uni en ontwikkelde zich als een speer. In 2019 pakt ze brons op het wereldkampioenschap en in 2021 is ze regerend Europees en wereldkampioen op de tijdrit en op de wegwedstrijd in de H5-klasse. Na de Paralympische Spelen in Tokio besloot ze – tegen alle verwachtingen in – om er een sport naast te doen: roeien. ‘Ik werd er niet gelukkig van om alleen maar met één ding bezig te zijn. Ik wilde meer afwisseling.’ Ook hier bleek ze veel talent voor te hebben. Ze werd vierde tijden het WK roeien in Belgrado en mag naar de Paralympische Spelen in Parijs.
Het leven van een topsporter
Het leven van Chantal staats sinds het ongeluk in het teken van topsport. ‘Ik vind de sport het mooiste wat er is. Ik haal er vooral heel veel plezier uit en dat is voor mij het belangrijkste. De dag dat ik er geen plezier meer in heb, dan stop ik ook per direct', zegt Chantal. Naast het plezier, brengt het haar ook een vorm van vrijheid. ‘Ik vind het heerlijk dat ik zelf op mijn fiets kan stappen en kan gaan trainen.’ Over trainen gesproken: paralympiërs mogen dan wel een lichamelijke beperking hebben, maar ze trainen net zo hard als olympiërs. Ik denk dat als valide-sporters zouden meedraaien op ons trainingskamp, ze zullen zien dat het even zwaar is', zegt Chantal.
Wijze lessen
Bovendien heeft de atleet niet alleen ijzersterke mentaliteit door haar topsportcarrière, maar ook door het ongeluk. Iets waar je veel van kunt leren als je door een tegenslag – zoals een blessure – op een andere manier moet sporten. Chantal: ‘Ik heb niet een wijze spreuk, maar ik denk dat je altijd moet kijken in mogelijkheden. Je kunt veel meer dan je zelf denkt. Het is ook niet erg om hulp bij te vragen aan andere mensen.’
Naar de Paralympische Spelen in Parijs
Chantal gaat dit jaar in Parijs voor twee keer goud. ‘Mijn doel is om het plan dat nu bedacht is zo goed mogelijk uit te voeren en alles wat ik zelf in handen heb, dat dat goed verloopt. En als de dag daar komt, dan zien we wel wat dat waard was.’ Wij wensen je veel succes!