Resi (26) is kaal door alopecia: 'Met of zonder haar: iedereen is mooi zoals 'ie is'
Openhartig over het leven zonder haar.
In de rubriek Women’s Health ´Openhartig´ delen wij persoonlijke en bijzondere verhalen. Zo kunnen wij met elkaar andere lezers inspireren, informeren, motiveren en samenbrengen. Deze week spreken we met Resi Swinkels.
‘Het leven is te kort om je druk te maken om een paar verdwaalde haartjes’, grapt Resi Swinkels (26). Ze heeft alopecia, een ziekte die haar confronteert met enorm haarverlies. Inmiddels heeft ze haar overgebleven haren afgeschoren en is ze zelfverzekerder dan ooit tevoren.
Ze probeert zo nuchter mogelijk te blijven en haar onzekerheid de baas te zijn, om daarmee anderen te inspireren. Aan WH vertelt ze haar verhaal. Ze neemt ons mee in haar proces van zelfacceptatie. Resi weet namelijk als geen ander hoe belangrijk het is om jezelf te omarmen en je unieke schoonheid te vieren.
Wil jij ook je persoonlijke verhaal (anoniem) met ons delen? Ontdek hier hoe je dat kunt doen.
Steeds meer kale plekken
‘Alopecia is een auto-immuunziekte waarbij je lichaam jouw eigen haar als vijand ziet. Je haarcellen worden dus door je eigen lichaam aangevallen, waardoor haren uitvallen en je kale plekken krijgt. Eigenlijk voelt het alsof ik het altijd al heb gehad, maar toen ik 13 jaar was ontdekte mijn moeder een kaal plekje op mijn hoofd. De dermatoloog stelde niet veel later vast dat ik alopecia had, maar op die leeftijd ben je daar nog totaal niet mee bezig. Pas in mijn puberteit drong het echt tot me door. Toen sloeg de onzekerheid toe. Ik zag hele plukken haar door het doucheputje spoelen en mijn borstel zat telkens weer vol. Dit was erg confronterend en ik probeerde het steeds te verbergen.'
'De afgelopen jaren is er veel gebeurd in mijn leven, zoals een nieuwe baan, het kopen van een huis en het verhuizen van Brabant naar Nijmegen. Vooral positieve dingen, maar toch kwam er ook stress bij kijken. Ik weet dat stress een grote invloed heeft op mijn alopecia, maar nu begon mijn haar met bossen tegelijk uit te vallen. Ik durfde niet meer met los haar over straat en droeg altijd een knotje om de kale plekken zo goed mogelijk te bedekken. Totdat ik het gewoon niet meer kon verbergen.’
Doei haar, doei vijand
‘Samen met mijn vriend ben ik langs een haarinstituut gegaan. Er verscheen gelijk een glimlach op mijn gezicht toen ik in de spiegel keek. Ik had totaal niet verwacht dat een haarwerk zoveel met mij zou doen, maar ik merkte dat ik er helemaal klaar voor was. Het was tijd om afscheid te nemen van mijn eigen haar. Na lang twijfelen heb ik dan ook besloten mijn overgebleven haren af te scheren. Ik was verdrietig in het begin, want het is een intense ervaring. Maar zodra het eraf was, voelde ik me enorm opgelucht. Doei haar, doei vijand!
Het ‘kaal’ zijn is een heel proces van acceptatie geweest, maar ik voelde me gek genoeg juist meteen mezelf. Weg met die onzekerheid! Niet lang daarna heb ik op Instagram de eerste foto zonder haar gedeeld. Heel spannend, maar ik werd gelijk overspoeld met lieve en positieve reacties. Dat deed mij zo goed! Het is fijn om de mogelijkheid te hebben om mét haar naar buiten te gaan, maar over het algemeen ga ik vaker zonder de deur uit. Ik voel me daar echt prima bij. Ik ben allang blij dat ik niet kaal ben door een ernstige ziekte die invloed heeft op mijn gezondheid. Ik sport elke dag en voel me hartstikke fit, dat is me zoveel waard.’
‘Zonder mijn vriend had ik deze stap niet durven te zetten. Hij heeft me ontzettend gesteund. Hij is overal mee naartoe geweest en vertelt me regelmatig hoe mooi hij me vindt: met én zonder haar. Ik heb niet het idee dat hij er ook maar één moment moeite mee heeft gehad. Hij vindt het alleen pijnlijk om te zien dat ik er zoveel mee struggle.'
Positieve draai
'Ik krijg nog altijd geen negatieve reacties, maar je voelt soms wel mensen staren. In eerste instantie zag ik dit als iets negatiefs, maar door hier een positieve draai aan te geven, ga ik ervan uit dat mensen het juist stoer van me vinden dat ik gewoon zo over straat ga. Het zijn enkel je eigen gedachten die er een negatieve touch aan geven. Laten we daar alsjeblieft mee stoppen.’
Voor- en nadelen van kaal zijn
'Ik moet in de zomer mijn hoofd niet vergeten in te smeren, want ik ben al een paar keer verbrand. Oeps! Verder zitten er eigenlijk juist voordelen aan het kaal zijn. Je hoeft niet naar de kapper, je hebt nooit meer last van een bad hair day en het is heel verkoelend in de zomer. Daarnaast is het mooiste dat alopecia mij heeft gebracht het contact met lotgenoten. Ook andere vriendschappen zijn er veel hechter door geworden. Je komt gelijk achter wie er echt voor je zijn en wie niet. En mijn relatie is er zeker sterker door geworden, want je maakt alles samen mee en dat brengt je dichter bij elkaar.’
Inspireren én motiveren
‘Ik wil laten zien dat schoonheid geen haardefinitie kent en dat zelfvertrouwen en eigenwaarde van binnenuit komen. Of je nu wel of geen haar hebt: íedereen mag er zijn. Ik heb ook het platform Baldventure opgericht, waar ik mijn tips, inzichten en eerlijke verhalen deel. Ik hoop met mijn verhaal velen te inspireren. Ik zet mijn ervaring om in kracht en moedig iedereen aan om jezelf te omarmen en je unieke schoonheid te vieren, ongeacht alle uiterlijke kenmerken. Het gaat erom wie je van binnen bent.’