Anita kreeg in Noorwegen te horen dat ze baarmoederhalskanker had

Bij Women’s Health respecteren we ieders privacy. Daarom wordt in dit verhaal alleen een voornaam genoemd.

Eind 2020 was Anita thuis voor de feestdagen. Ze woonde destijds in Noorwegen. ‘Ik had het gevoel dat er iets niet helemaal klopte. Ik had geen klachten of pijn, maar ik had letterlijk en figuurlijk een onderbuikgevoel’, vertelt ze. Anita raapte al haar moed bij elkaar en besloot aan de bel te trekken. Aan Women's Health doet ze haar verhaal.

Geen goed onderbuikgevoel

‘Ik had een enorm druk leven, ik had namelijk een eigen toerisme bedrijf opgezet in Noorwegen. Door COVID lag alles plat, waardoor ik ineens wat meer tijd had. Zoals ik al vertelde, had ik een onderbuikgevoel. Eind januari 2021 besloot ik daarom toch maar de dokter in Noorwegen te bellen.’ Halverwege februari kon Anita terecht voor een uitstrijkje. ‘Direct na het uitstrijkje had ik bloedverlies, wat voor mij eigenlijk al bevestigde dat er iets niet goed zat.’

Uitslag onderzoeken

Na vier weken kreeg Anita uitslag. ‘De assistente van de huisarts belde me, ze vertelde direct waar het op stond. ‘De uitslag is niet goed. Je moet naar het ziekenhuis, want je hebt HPV-type 16.’ Na een paar weken vol onzekerheid en angst kwam Anita terecht bij een specialistisch ziekenhuis in Noorwegen. Hier werd een kleine ingreep gedaan en werd er nog wat weefsel weggehaald. ‘Na alle testen kwam er een vrouwelijke gynaecoloog bij me. Ze vroeg me of ik nog een kinderwens had. Ik zei direct: ‘Die heb ik niet, hoezo?’ De gynaecoloog vertelde me dat ze voor 99% zeker was dat ik kanker had, daarom wilde ze voorstellen om preventief alles eruit te halen.’ Daar hoefde Anita niet over na te denken. ‘Ik heb op jonge leeftijd al een dochter gekregen, dus ik hoefde geen kinderen meer. Ik heb direct gezegd dat ze alles eruit mocht halen.’

Operatie

Op 19 mei 2021 kreeg Anita de bevestiging dat het inderdaad ging om baarmoederhalskanker. Uit alle scans die daarop volgden, bleek dat ze gelukkig geen uitzaaiingen had. ‘Ik ben op 16 juni geopereerd. Bijzonder was dat direct na de operatie mijn onderbuikgevoel verdwenen was. Ik lag in de lappenmand, maar ik heb me nog nooit zo gezond gevoeld.’ Anita heeft na de operatie erg last gekregen van lymfoedeem, een ophoping van lymfevocht in haar benen, waar ze tot op de dag van vandaag hinder van ondervindt. ‘Het is helaas niet het geval dat je geopereerd wordt en dat daarna alles prima is. Hier zal ik mee moeten leven.’ Naast deze klachten heeft Anita aan de operatie ook een groot litteken overgehouden. ‘Ik zeg nu altijd: ik heb geen smiley face maar een smiley belly, want aan de onderkant van mijn buik zit nu een litteken van ongeveer 22 centimeter.’

Schuldgevoel naar zichzelf

Toch kampte Anita na haar operatie met een schuldgevoel naar zichzelf. ‘Ik leefde niet gezond. Mijn werk eiste te veel van mij en ik had enorm veel stress. Ik bezorgde mijn toeristen een onvergetelijke vakantie, in de beste zin van het woord, maar ik heb mezelf zo verwaarloosd.’ Anita weet inmiddels een positieve draai te geven aan de situatie: ‘Het betekent zoveel voor mij dat ik voor mezelf ben opgekomen. Ik ben het hele traject in mijn eentje aangegaan en ik heb de tijd genomen om voor mezelf te zorgen. Het is jammer dat dit ervoor nodig was, maar ik heb in mijn hele leven nog nooit zoveel van mezelf gehouden als nu.’

Bij Women's Health geven we geen advies en voorzien we je alleen van informatie. Mocht je een vraag hebben over jouw persoonlijke situatie, raadpleeg dan een huisarts. Voor de meest recente ontwikkelingen op het gebied van HPV kun je kijken op de site van het RIVM.