Caroline kwam er door het bevolkingsonderzoek achter dat ze in stadium PAP 4 zat
‘Als ik nu terugkijk, had ik veel eerder naar de huisarts moeten gaan. Ik had het te druk, daardoor heb ik het uitgesteld. Maar dat is natuurlijk altijd achteraf.’
Bij Women’s Health respecteren we ieders privacy. Daarom wordt in dit verhaal alleen een voornaam genoemd.
Caroline was 37 jaar toen haar wereld op z’n kop kwam te staan. ‘De brief van het bevolkingsonderzoek lag al anderhalf jaar op me te wachten. Toen ik eindelijk tijd had om te gaan kreeg ik te horen dat ik in stadium PAP 4 zat.’ Dit was echter nog maar het begin. Aan Women's Health doet ze haar verhaal.
Een slecht uitstrijkje
‘Op mijn dertigste kreeg ik mijn eerste oproep voor het bevolkingsonderzoek. Uit dit uitstrijkje kwam de uitslag PAP 1’, vertelt Caroline. ‘Er werd mij verteld dat er dan eigenlijk niks aan de hand is. Toen ik 35 jaar was kreeg ik weer een uitnodiging. Deze brief heeft ongeveer anderhalf jaar op mijn dressoir gelegen. Ik gooide ‘m niet weg, maar ik ging maar niet. Elke keer dacht ik, ‘oh ja, ik moet dat nog doen’, maar ik was druk met werk. Uiteindelijk ging ik toch maar naar de huisarts voor dat uitstrijkje.’ Na een week werd Caroline al gebeld: ze zat in PAP 4.
Nog meer slecht nieuws
‘De gynaecoloog schrok meteen van de grootte van het plekje, want ze kon mijn baarmoedermond niet eens zien. Er is direct onderzoek gedaan en na een week kreeg ik al te horen dat het inderdaad kanker was.’ In Zwolle werd een PET-scan en een MRI gedaan. Hier kreeg Caroline nog meer slecht nieuws. ‘Op de scan zagen ze nog iets vreemds. Na onderzoeken bleek ik ook schildklierkanker te hebben. Dit is ‘per ongeluk’ ontdekt, het heeft niks met de baarmoederhalskanker te maken.’
Opstellen van onderzoeksplan
Omdat Caroline op twee plekken kanker had, moest het onderzoeksplan worden aangepast. ‘Uit onderzoek bleek dat er bij de baarmoederhalskanker meer kans was op uitzaaiingen, dus werd besloten om direct de hele baarmoeder te verwijderen, samen met de eileiders en eierstokken. Omdat ik geen kinderwens had, was deze beslissing wel makkelijker om te maken.’ Een halfjaar na deze operatie is ook de helft van haar schildklier weggehaald. Caroline is nu ‘schoon’ verklaard.
Na de operatie
Toch heeft Caroline nog wel lichamelijke klachten overgehouden. ‘Bij het weghalen van mijn baarmoeder hebben ze mijn blaas helemaal opzij moeten leggen. Daarbij zijn er een aantal zenuwen doorgesneden, om maar bij mijn baarmoeder te kunnen komen. Bij een recentelijk urineonderzoek bleek ik rode bloedcellen in mijn blaas te hebben. Ze zijn erachter gekomen dat dit komt omdat mijn blaas zelf niets meer doet. Sinds de operatie voel ik namelijk niet dat ik moet plassen, dus ik zet elke drie uur de wekker om naar het toilet te gaan. Als ik moet plassen, moet ik ook heel hard persen.’ De laatste maanden gebruikt Caroline weer losse katheters, zodat ze niet hoeft te persen met plassen en zo minder buikpijn krijgt. ‘Daarnaast loopt er nog een onderzoek bij de uroloog om te kijken of ik in aanmerking kan komen voor een soort blaas-pacemaker, die mij het gevoel terug kan geven wanneer ik moet plassen zodat ik misschien niet altijd katheters hoef te gebruiken.’ Caroline is ook direct in de overgang gekomen, omdat haar eierstokken eruit zijn gehaald.
‘Als ik nu terugkijk, had ik veel eerder naar de huisarts moeten gaan. Ik had het te druk, daardoor heb ik het uitgesteld. Maar dat is natuurlijk altijd achteraf. Ik wil gewoon iedereen op het hart drukken: ga naar het bevolkingsonderzoek.’
Bij Women's Health geven we geen advies en voorzien we je alleen van informatie. Mocht je een vraag hebben over jouw persoonlijke situatie, raadpleeg dan een huisarts. Voor de meest recente ontwikkelingen op het gebied van HPV kun je kijken op de site van het RIVM.