Welke ingrediënten zitten er in eiwitrepen?

In het schap van de supermarkt vind je een enorm aanbod aan eiwitrepen. De een nog gezonder dan de ander, als je de beloftes op de verpakkingen moet geloven. Maar hoe zit het nou echt? Op welke ingrediënten moet je letten wanneer je eiwitrepen koopt?

Gezouten karamel, pindakaas met stukjes chocola, aardbeien-cheesecake: het aanbod van eiwitrepen is enorm en zelfs bij tankstations kun je er tegenwoordig eentje scoren. Maar wat zit er eigenlijk in jouw eiwitreep en hoe vind je de gezondste variant? Je leest het in dit artikel.

Soorten eiwitrepen en hoe vaak moet je idealiter eiwitten binnenkrijgen?

Een product krijgt tegenwoordig al snel het etiket ‘rijk aan eiwit’. Maar wat is nu daadwerkelijk eiwitrijk? En gaat het dan om een normale portie of moet je 100 gram van een product eten om veel eiwit binnen te krijgen? Zo wordt pindakaas bijvoorbeeld eiwitrijk genoemd. Maar om een portie van 20 gram eiwit te eten, moet je zo’n 100 gram pindakaas eten. Check hier een aantal van onze favoriete eiwitrepen.

Het liefst eet je om de paar uur een portie van zo’n 20 tot 25 gram eiwit. Er zijn eitwitrepen die precies die hoeveelheid bevatten. Je kunt onderscheid maken tussen de zogenaamde eiwitrepen die weinig of geen koolhydraten bevatten en meestal zo’n 20-25 gram eiwit bevatten en energierepen (met het predicaat eiwitrijk) die een combinatie bevatten van eiwit en koolhydraten. We hebben het in dit artikel vooral over de eerste soorten eitwitrepen.

Soorten eiwit: Soja, erwten en wei-eiwit

Om 20-25 gram eiwit in een reep van 40-75 gram te krijgen moet een fabrikant gebruikmaken van een geïsoleerde bron van eiwit. Het gaat dan om een soja- erwten, wei- of bijvoorbeeld rijst-eiwitconcentraat. Dit is hetzelfde als een eiwitpoeder. Je kunt hierbij kiezen uit een reep die (voornamelijk) dierlijke eiwitten bevat of een reep op basis van plantaardig eiwit.

Dierlijke eiwitrepen zijn gemaakt met wei-concentraat, wei-isolaat, kippenei-eiwit of caseïne. Heb je een lactose-allergie, dan moet je oppassen dat deze repen geen lactose bevatten. Plantaardige repen bevatten soja-, rijst- erwten- of bijvoorbeeld hennep-eiwit of een combinatie van deze stoffen. Doorgaans bevatten repen met een dierlijke eiwitbasis meer BCAA’s (drie bepaalde aminozuren die van belang zijn voor eiwitherstel).

Eiwitrepen met zoetstoffen of suikers

Repen met weinig tot geen koolhydraten bevatten kunstmatige of natuurlijke zoetstoffen. Deze zoetstoffen bevatten geen of heel weinig energie. Het gaat dan bijvoorbeeld om sucralose, mannitol, sorbitol, erythritol of isomalt. Of deze stoffen schadelijk zijn voor je gezondheid is continu onderwerp van onderzoek. Zo werd laatst nog ontdekt dat een hoge inname van erythritol mogelijk bij kan dragen aan een verhoogd risico op hartaandoeningen. Waar je in ieder geval op moet letten, is dat al deze stoffen kunnen zorgen voor maag- en darmklachten zoals winderigheid, een opgeblazen gevoel of diarree.

Repen kunnen ook natuurlijke zoetstoffen bevatten zoals stevia of monkfruit. Deze hebben de voorkeur boven de kunstmatige zoetstoffen. Naast de zoetstoffen wordt er soms ook een vorm van suiker toegevoegd aan eiwitrepen: Soms gaat het gewoon om glucose maar er kunnen ook andere suikervarianten worden toegevoegd, zoals fructosestroop, invertsuikersiroop, ahornsiroop, kokosbloesemsiroop, rietsuiker, honing of tapiocasiroop.

Dit zijn allemaal vormen zijn van suiker. Het type suiker en hoeveel je ervan binnenkrijgt, bepaalt hoezeer je bloedsuikerspiegel erdoor stijgt. Zo is kokosbloesemsuiker een suiker met een lagere glycemische index. Lees hier wat de glycemische index precies is en welke factoren deze beïnvloeden.

Verzadigde of onverzadigde vetten

Sommige eiwitrepen bevatten meer vet dan een chocoladereep. Komt dit vet vooral uit noten of zaden dan gaat het om een combinatie van verzadigde en onverzadigde vetten. Dat is vaak het geval bij repen op basis van soja- of zonnebloemolie. Repen op basis van palm-, cacao- of kokosolie bevatten meer verzadigde vetten.

Overige ingrediënten van een eiwitreep

Onderstaande ingrediënten zie je regelmatig terug in eiwitrepen:

  • Zonnebloem- of sojalecithine: Lecithine is een stof die van nature voorkomt in bijvoorbeeld zonnebloempitten of sojabonen. De stof zorgt er in voedingsmiddelen voor dat de verschillende ingrediënten zich kunnen binden. Lecithine is niet schadelijk en mogelijk zelfs goed voor je gezondheid. Maar verwacht niet dat de hoeveelheid in jouw reep veel effect gaat hebben: Een reep bevat meestal minder dan 1 procent lecithine.
  • Glycerol (bevochtigingsmiddel): Glycerol komt van nature voor in dierlijke en plantaardige vetten. Het wordt toegevoegd aan repen om ze wat vochtiger en dus smeuïger te houden of als verdikkingsmiddel. Glycerol is niet schadelijk.
  • Cichoreiwortelvezel (ook wel witlofwortel of inuline genoemd): Deze vezels zijn afkomstig van de cichorei-plant die heel rijk is aan inulinevezels. Het heeft een lichtzoete smaak en wordt toegevoegd om het aantal vezels te verhogen en het product zoeter te maken. Deze vezels zouden bijdragen aan een goede darmflora en gezonde stoelgang.
  • Polydextrose: Polydextrose is ook een vezel die wordt toegevoegd als vul- of verdikkingsmiddel. Het is een synthetisch product op basis van dextrose. Ook hiervoor geldt: de hoeveelheid in je reep is minimaal.
  • Vitaminen en mineralen: Soms worden er ook vitaminen en mineralen toegevoegd aan repen. Laat je niet misleiden door de mogelijk complexe namen of E-nummers waar deze vitaminen mee worden aangeduid. Zo is ascorbic acid (of E300) gewoon vitamine C en klinkt vitamine B6 heel wat fijner dan pyridoxine hydrochloride.

Maak je eigen eiwitreep

Vind je deze lange lijst met ingrediënten van een eiwitten maar verwarrend en twijfel je of je de gezondste keuze maakt in de supermarkt? Ga dan zelf de slag en maak eenvoudig je eigen repen. Probeer bijvoorbeeld dit recept voor een home-made, no bake pindakaas-eiwitreep. You're welcome.

Volg je Women's Health al op Facebook, Instagram en TikTok?