Daphne Koster over haar deelname aan Kamp van Koningsbrugge
' Ik dacht alleen maar aan hoe ik hier – levend – uit kon komen.'
Tijdens het derde seizoen van Kamp van Koningsbrugge special edition gingen tien bekende deelnemers de loodzware training aan van de best getrainde militaire eenheid van ons land. Deelnemer Daphne Koster heeft bewezen – en hoe! – dat zij commandowaardig is. Ze heeft als enige vrouw samen met Edino van Dorsten en Wouter Prudon het einde gehaald en heeft ons elke aflevering opnieuw omvergeblazen met haar superkrachten. Wij vroegen haar naar haar ervaring, hoe het eraan toe gaat achter de schermen en het geheim van de laatst overgebleven vrouw.
Daphne over haar deelname aan Kamp van Koningsbrugge
Als manager voor Ajax vrouwen en ex-profvoetballer voor Ajax en het vrouwenelftal (139 interlands), is de 41-jarige Daphne zo fit als een hoentje. Maar naast haar fysieke kracht, bezit ze ook een powerful mindset. ‘Ik ga er altijd vanuit dat ik het kan. Als jij het kan, dan kan ik het ook en dan zie ik wel waar het schip strandt.’
Haar hele leven heeft altijd in het teken gestaan van voetbal, maar de wereld van Defensie bleef haar niet onopgemerkt. ‘Ik denk wel dat als ik het Nederlands elftal niet had gehaald, ik misschien wel die kant op was gegaan.’ Tijdens Kamp van Koningsbrugge kreeg ze een voorproefje van het keiharde leven van een commando. Wij spraken haar over hoe dat beviel.
Wat vond je het allerzwaarste?
‘De gijzeling was het allerzwaarst. Ik had namelijk niet meer het gevoel dat ik in een tv-programma zat. Ik dacht alleen maar aan hoe ik hier – levend – uit kon komen, want zo voelde dat. In het begin was mijn hartslag en ademhaling heel erg hoog, ik was bezweet van de activiteit en toen kreeg ik een zak over mijn hoofd, waardoor ik het benauwd kreeg. Toen dacht ik wel even: Jeetje dit trek ik niet. Is dit voor mij de grens?’
Wat eng! Hoe ging je hiermee om?
‘Al heel snel visualiseerde ik dat ik in een fijne situatie zat, in plaats van dat ik gegijzeld was. In mijn gedachte bracht ik mijzelf ergens anders, dus ik deed mijn ogen dicht en toen zat ik in de sauna. Dan ga je proberen te genieten van de situatie en warmte, dus dat deed ik toen ook. Een totale overgave.’
In het begin leek je heel hard, totdat je brak en jezelf openstelde. Hoe was dit voor jou?
‘Ik voel ook van alles, alleen zet ik een knop om. Ik kan soms wat harder overkomen, maar dat wil niet zeggen dat ik geen gevoel heb. Ik ben juist een teamplayer. Ik denk dat ik vaak wel weet hoe een ander erin zit, alleen moet je soms even je gevoel opzij zetten om iets te kunnen bereiken.’
Tijdens Kamp van Koningsbrugge kreeg je vaak de leiding. Hoe heb je je rol als leider ervaren?
‘Ik krijg heel vaak de leidinggevende rol toegewezen, maar soms zit ik er niet eens op te wachten. Op de een of andere manier dwing ik dat af. In mijn huidige werkzaamheden is dat ook zo. ik ben vaak degene die dingen durft te zeggen of ergens voor staat. Dat is mij niet vreemd.’
Wat was je valkuil?
‘Instructeur Ray vertelde mij dat ik met één simpele zin - door uit te leggen waarom ik iets doe - het verschil kan maken en dat heb ik goed in mijn oren geknoopt. Op het moment dat de druk hoog is of je veel stress ervaart, dan zijn dat dat je valkuilen.’
Wat heb je geleerd van je deelname aan Kamp van Koningsbrugge?
‘Wat ik heb geleerd is dat kwetsbaarheid – als je dat kunt benoemen - echt een kracht is. Ik denk, als je dat durft uit te spreken naar elkaar, je samen veel verder komt.’
Heb je hiervan een voorbeeld?
‘Edino had zich voor de gijzeling al enorm kwetsbaar opgesteld over hoe hij dingen vroeger had beleefd. Daar kun je iets mee door op sommige momenten een hand of een schouder tegen hem aan te leggen. Als ik dat niet had gedaan, dan was dat iets wat hij helemaal in zijn eentje had moeten oplossen. Edino heeft later teruggegeven dat hij het zonder ons niet had gehaald, maar zonder zijn openheid hadden wij hem dat niet kunnen geven.’
Zo gaat het eraan toe achter de schermen
Stiekem zijn we natuurlijk ook heel benieuwd naar hoe bepaalde dingen er achter de schermen aan toe gingen bij Kamp van Koningsbrugge. We vroegen Daphne er alles over.
Wat eten jullie tijdens de opnames?
‘Je begint de dag met pap. Ik lustte geen pap en nu nog steeds niet. Ik heb dat echt kokhalzend opgegeten, omdat er niks anders was en je moet wel eten. Later is er ook brood. Ik maakte dan een broodje met een dikke laag jam en een plak kaas erop. Iets wat ik thuis nooit zou doen, maar je probeert zo veel mogelijk in een korte tijd naar binnen te werken.’
Wat doe je als je ongesteld bent?
‘Als ik mijn tampon moest verschonen, deed ik dat in de bosjes. Daar krijg je geen extra tijd voor. Op dat moment is het gewoon dealen met de situatie die je hebt, maar wat is er ook erg aan om dat in de bosjes te doen?’
Waar sliepen jullie?
‘We sliepen in een tent. Naja, slapen is een groot woord, want het zijn maar een paar uurtjes die je pakt. De eerste nacht hebben we overgeslagen en de eerstvolgende keer dat we sliepen was ongeveer drie uur. Dit is alleen niet achter elkaar, want je moet ook tussendoor wachtlopen.’
Pff, dat is pittig. Hoe hield je het slaaptekort vol?
‘Je zet een knop en je moet er niet aan toegeven dat je moe bent. Ik had eigenlijk verwacht dat ik daar heel veel last van zou hebben, maar ik had niet het idee dat het mij dwars zat.’
Het geheim achter de laatst overgebleven vrouw
De wereld van Defensie is gedomineerd door mannen en dit is als vrouwelijke voetballer geen onbekend terrein. Wij waren heel benieuwd naar Daphne’s eerdere ervaring door als vrouw in de minderheid te zijn.
Hoe is het als vrouw in de voetbalwereld?
‘Vanaf het moment dat ik in de voetballerij stapte, heeft een vrouw altijd heel weinig waarde gehad voor de sport of werden haar kwaliteiten niet gezien. Ik was een meisje wat heel goed kon voetballen en een teamgenoot van mij – een jongetje – kon ook goed voetballen en hij mocht naar een Betaald Voetbal Organisatie (BVO) en ik niet. Als vrouw krijg je heel weinig kansen en dat is iets waar je continue voor strijdt, aangeeft of verbinding voor zoekt.’
Wat wil je andere vrouwen meegeven?
‘Je moet je niet laten weerhouden door de massa dat iets niet voor jou is. Waarom zou een vrouw iets niet kunnen doen, alleen maar omdat je denkt dat het iets mannelijks is? Ik doe het gewoon. Als ik toentertijd had geluisterd dat Ajax niks voor mij was, dan had ik überhaupt nooit dat shirt aangehad. Maar die heb ik wel aangehad, omdat ik er stiekem altijd in heb geloofd. Ik heb ernaar geleefd om te handelen naar hoe ik gezien wil worden.’
Na de opnames
Toen Daphne na de opnames thuis kwam, had ze heimwee naar Kamp Van Koningsbrugge. ‘Ik wist al dat ik dat zou hebben, omdat ik dat ook altijd in mijn sport heb gehad. Het is een totale overgave aan je team, je bouwt wat op en je maakt dingen mee. Dat is eigenlijk een heel mooi en uniek proces. Ondanks dat het zwaar is, brengt het wel veel verbinding.’ De afleveringen van Kamp van Koningsbrugge kun je hier terugkijken.