Een goed of moeilijk gesprek voeren: ga wandelen

We zoeken onze heil in de coronatijd steeds meer buiten en dat is heel goed voor onze gezondheid. We wandelen voor ontspanning, sporten buiten en spreken af met vrienden om een ommetje te maken. Tijdens die laatste activiteit verloopt het gesprek ineens een stuk soepeler. Lastige of persoonlijke onderwerpen komen gemakkelijker aan bod. Maar, hoe komt het dat we beter een gesprek voeren tijdens een wandeling? Neurobioloog en woordvoerder van de Hersenstichting Koko Beers legt het uit.

De voordelen van wandelen

Dat een rondje in de buitenlucht goed voor je is, wordt steeds meer bekend. Beweging heeft dan ook enorm veel positieve effecten op de hersenen. De doorbloeding is beter, je hersenen krijgen meer zuurstof, de hersencellen communiceren beter en stofjes als dopamine, adrenaline en serotonine worden aangemaakt. Kortom: je wordt er gelukkiger en productiever van.

‘Wanneer je hersencellen beter communiceren tijdens beweging, verbetert je denkvermogen’, legt Beers uit. ‘Je concentratie neemt toe en je denkt sneller. Bewegen vermindert ook stress waardoor je meer ontspannen bent. Je voelt je meer op je gemak en kunt beter focussen op het gesprek. Juist ingewikkelde onderwerpen bespreek je beter als je ontspannen bent.’

Creatief en oplossingsgericht

Wandelen stimuleert je creativiteit en probleemoplossend vermogen. Beers: ‘Je zintuigen worden aangescherpt, je neemt alles beter waar en je bent alerter. Daardoor ben je ook beter in staat een goed gesprek te voeren.’ Dat effect is er direct tijdens een wandeling of beweging, maar ook erna nog. ‘Na een wandeling zijn je hersenen actief en kun je optimaal functioneren. Je denkvermogen is scherp en je voelt je ontspannen. Na een wandeling ben je dus ook goed in staat een fijn gesprek te hebben’, vertelt Beers.

Lucht en ruimte

Je kent het wel: je zit tegenover iemand en wilt een lastig onderwerp aansnijden. De ogen van de ander voel je bijna branden. Je voelt je ietwat ongemakkelijk of zenuwachtig. Precies dat ontbreekt in een gesprek tijdens een wandeling. De druk is minder en de focus is groter.

Beers: ‘Normaal zijn je hersenen druk bezig met het interpreteren van non-verbale communicatie. Dat kost energie en maakt het lastiger om goed te focussen op wat je wilt zeggen. Wanneer je loopt, kijk je elkaar nauwelijks aan. Je kunt je beter richten op wat je wilt zeggen en wat de ander vertelt.’