Toxische positiviteit in tijden van corona

En toen zat plots de hele wereld in quarantaine, werden er superveel mensen ziek en overlijden er ongelofelijk veel mensen. Het is nogal wat, het coronavirus en de impact daarvan op inwoners van onze planeet. In Nederland hebben we in de afgelopen jaren zoiets niet meegemaakt. Dat betekent dat iedereen zoekende is, en er daarom anders mee omgaat.

De een voelt angst, de ander zet zichzelf 100% in voor anderen, een ander negeert het nieuws, en er zijn weer anderen die zichzelf nieuwe hobby's en talen aan het aanleren zijn. Allemaal goed, natuurlijk. En naast alle online tutorials, classes en lessen vliegen er ook tal van quotes en teksten social media op. Teksten die goedbedoeld zijn, maar bijvoorbeeld uitleggen hoe slecht angst is en hoe stress een negatieve werking heeft op je immuunsysteem. En dat je daarom je zoveel mogelijk moet richten op positiviteit, en vooral de angst en stress zo snel mogelijk moet weg stoppen. Goedbedoeld hoor, nogmaals, maar eigenlijk is die manier van omgaan met gevoelens een vorm van toxische positiviteit.

Toxische positiviteit vs wholeness

Toxische positiviteit vertelt ons dat onze negatieve, angstige gevoelens er niet mogen zijn. En dat we ons vooral moeten richten op positieve vibes, want dat is beter voor je immuunsysteem en de gehele mensheid eigenlijk. Terwijl wholeness ons vertelt dat het logisch is dat je deze emoties ervaart in tijden van onzekerheid en angst.

Hallo, er zijn mensen ziek, mensen gaan dood, we gaan misschien een economische crisis: duh dat je niet zo lekker in je vel zit. In plaats van *positief denken* leert wholeness ons dat we de angst, stress en negatieve gevoelens mogen aankijken en ervaren. Om vervolgens ondersteunende manieren te vinden om om te gaan met deze emoties (van een potje huilen tot een partijtje boxen, bijvoorbeeld) zonder dat je ze als 'slecht' bestempelt. En zonder dat je bezig bent om ze te laten verdwijnen. Het kan namelijk juist helend zijn om al je emoties goed te doorvoelen, en ze dus niet weg te stoppen.

Angst heeft immers ook een functie. Als we geen angst ervoeren, dan liepen we allemaal nog hutje-mutje door de straten en werden er waarschijnlijk nog veel meer mensen ziek. In plaats van je emoties dus weg te drukken en alleen maar heel hard je best te doen om je blij te voelen, is het misschien weleens beter voor je om je emoties aan te gaan, ze te doorvoelen en ze er te laten zijn.

Begrijp ons niet verkeerd: in je negatieve vibes blijven hangen, dat wil je niet. En dat is ook niet goed voor je. Maar een dag zwelgen in je verdriet of een aantal uur even heel erg boos zijn en daarna weer doorgaan met (de mooie dingen in het) leven, daar is niks mis mee.