Luistert jouw dokter niet goed naar je? Zo kun je daar op reageren
Want we willen allemaal serieus genomen worden, toch?
Ziek zijn is niet leuk, maar het is nog vervelender als je niet weet waarom je je zo rot voelt. Als je namelijk ‘op zoek’ bent naar een diagnose omdat je bepaalde klachten hebt, kan dat betekenen dat je van dokter naar dokter moet gaan om allerlei testen te ondergaan. Negatieve resultaten die uit de testen komen, kunnen betekenen dat je helemaal van begin af aan moet beginnen. Er moet dan een inschatting worden gemaakt wat de ziekte precies kan zijn, wat vaak weer een heel traject is dat je moet doorlopen. En dat is natuurlijk alles behalve leuk.
Vrouwen hebben meer kans op aandoeningen die moeilijk te diagnosticeren zijn, variërend van fibromyalgie en auto-immuunziekten tot reproductieve problemen zoals endometriose en het polycystic ovarium syndroom (PCOS). Wetenschappelijke onderzoeken hebben in het verleden vrouwen uitgesloten, waardoor het probleem zich opstapelt, zegt Alyson J. McGregor, MD, mede-oprichter en regisseur van de afdeling Division of Sex and Gender in Emergency Medicine at Brown University en auteur van het aanstaande boek Sex Matters: How Male-Centric Medicine Endangers Women’s Health and What Women Can Do About It.
En als er al een diagnose komt, is het nog afhankelijk wat voor ‘label’ eraan wordt gehangen. Vrouwen krijgen vaak te maken met vooroordelen, omdat ze in verschillende studies beschreven worden als gevoeliger voor pijn dan mannen. Daarnaast worden ze ook nog eens gezien als meer emotioneel. (Of we zijn gewoon ongesteld).
Spreek het uit
‘Het wordt erg moeilijk om jezelf te vertrouwen als een dokter, die jaren lang heeft gestudeerd tegenover je zit en zegt: 'Je eigen ervaring met je lichaam klopt niet', aldus journalist Maya Dusenbery, auteur van Doing Harm: The Truth About How Bad Medicine and Lazy science Leave Womens Dismissed, Misdiagnosed and sick.
Voor iedereen die te maken heeft met een verslechterde/ stressvolle gezondheidssituatie en het gevoel heeft dat ze niet gehoord worden, sprak Dusenbery met WH over wat je moet zeggen om je dokter wél naar je te laten luisteren. En als je dan nog steeds niet tevreden weggaat, wees dan zeker niet bang om te zoeken naar een second opinion, ‘of wat er ook maar nodig is om de juiste diagnose te krijgen’, zegt Dusenbery.
Als jouw dokter zegt: ’Dat is normaal'.
Reageer jij hierop met: 'Dit is misschien normaal voor iemand anders, maar ik weet wel wat normaal is voor mij, en dit is niet iets wat ik eerder heb meegemaakt.’
Bijvoorbeeld: Als een arts jou vertelt dat het gewoon stress kan zijn, stelt Dusenbery voor om uit te leggen hoe ‘typische’ stress eruit ziet bij jou en dat jouw symptomen anders zijn dan dat.
Als jouw dokter zegt: ‘We hoeven hiervoor geen test te doen’.
Reageer jij hierop met: 'Hoe ben je tot deze conclusie gekomen?'
Dit antwoord is wel spannend, geeft Dusenbery toe. Je test je dokter namelijk wel een beetje uit, maar je hebt zeker het recht om te vragen of ze hun antwoord aan je willen uitleggen.
Als je dokter zegt: ‘Misschien krijg je wel gewoon niet genoeg slaap of beweeg je niet genoeg.’
Reageer jij hierop met: ‘Dit is hoe mijn symptomen mijn leven dagelijks beïnvloeden.’
Dusenbery zegt dat het voor artsen moeilijker is om te negeren wanneer een symptoom als vermoeidheid of pijn je zowel objectief als subjectief beïnvloedt. Dus stel dat je te moe bent om je hond uit te laten of een douche te nemen, zeg dat dan duidelijk tegen je dokter.
Als je dokter zegt: ‘Laten we het wat tijd geven.’
Reageer jij hierop met: ‘Op dit moment begon ik het probleem te ervaren, en sindsdien is het zo en zo gegaan'.
Dusenbery zegt dat het idee hierachter is dat je benadrukt dat je het gevoel al eerder had en dat je hebt gewacht om te kijken of het zou verbeteren (wat dus niet is gebeurd). Misschien is het zelfs wel verslechterd. Door dit te zeggen kun je je dokter aanmoedigen om het probleem nu aan te pakken en niet pas over een paar weken.
Bron: Women's Health US