Zo denk je niet meer aan werk in je vrije tijd
Tips van een wetenschapper en ervaringsdeskundige.
Steeds meer vrouwen en millennials krijgen last van een burn-out en nemen een pauze van werk. De oorzaak van je burn-out hoeft niet altijd je werk te zijn. Je kunt dol zijn op je baan, maar toch kan het je teveel zijn. Het probleem zit hem vaak niet in de de uren die je op je kantoor doorbrengt, maar juist als je thuis piekert over je werk. Ook al vertrek je op tijd van je werk, als je in gedachte nog de hele avond achter je bureau zit en blijft piekeren word je steeds gestrester.
Stress van werk begint vaak pas als je thuis bent
Het gekke van werkstress is dat je het vaak niet merkt als je overdag aan het werk bent. Dan ben je te druk en ga je maar door om alles af te krijgen. Als je thuis komt en probeert bij te komen, is er ineens ruimte voor de stress en komt het hard binnen. Terwijl het juist zo belangrijk is om in je vrije tijd niet aan werk te denken en dingen te doen waar je gelukkig van wordt. Dit zijn onze vier tips om alles uit je vrije tijd te halen.
Ook al ben je met vriendinnen aan het eten, als je maar blijft piekeren, kun je er niet van genieten. In de wetenschap wordt dit rumination genoemd, je bent als het ware gebeurtenissen uit het verleden aan het herkauwen. Door dit spreekwoordelijke herkauwen ontneem je jezelf de mogelijkheid om juist te herstellen van een drukke dag op werk. Onderzoek heeft bewezen dat hoe meer we piekeren als we thuis zijn, hoe groter de kans dat we last hebben van slaapstoornissen, een slechte mood, en ongezonder gaan eten. Dit helpt je niet bepaald bij een productieve werkdag. Hallo vicieuze cirkel.
Het evenwicht tussen werk en privé begint in je hoofd
Als je je stress wilt verminderen zit het niet altijd meteen in het aantal uren of de inhoud van je baan. Het begint bij een andere manier van denken. Guy Winch, een Amerikaanse wetenschapper in de psychologie, kwam zelf in een burn-out terecht en kon niet meer stoppen met piekeren. Hij besloot een week lang een dagboek bij te houden en op te schrijven hoeveel tijd hij precies aan het piekeren was. De uitkomst schokte hem. Maar liefst veertien uur! Zoveel tijd ging er naar een activiteit waar hij niets mee op schoot en hem ook nog eens meer gestresst maakte. Sindsdien streeft hij er elke dag naar om piekeren te verbannen uit zijn gedachte. Winch deelt daarom drie tips om het piekeren te doorbreken.
Stel je grenzen
Technologie brengt veel voordelen met zich mee, je kunt nu overal ter wereld werken en bent niet gebonden aan het kantoor. Tegelijkertijd zorgt dit er ook voor dat de grens tussen werk en privé vervaagt. Met je telefoon kun je altijd en overal e-mails beantwoorden of een collega appen om nog wat laatste dingen te checken. Daarom raadt Winch aan om een ‘psychologische grens’ te creëren. Zorg thuis voor een echte werkplek, hoe klein ook. Hoe jouw werkplek eruit ziet heeft een groot effect op de manier waarop je werkt. Werk niet op de bank in de woonkamer of op bed, deze plekken zijn om te leven en te slapen.
Maak een ritueel van de overgang van werk naar huis
Trek jij het liefst als je uit je werk komt gelijk een joggingpak aan? Helemaal niet zo’n gek idee volgens Winch. Ook als je vanuit huis werkt raadt hij je aan om je aan het einde van de dag te verkleden en de muziek en sfeer in huis te veranderen. Zo help je je gedachten ervan te overtuigen dat je niet meer aan het werk bent. Nog niet overtuigd? De wetenschap heeft aangetoond dat gewoontes en gedachten zich vaak laten leiden door willekeurige verbanden die worden opgebouwd in je hersenen als ze maar vaak genoeg voorkomen. Denk aan het Pavlov onderzoek. Zodra de bel rinkelde begon de hond te kwijlen. Geloof ons, je kunt je hersenen makkelijker foppen dan je denkt.
Zet piekeren om in productief denken
Zet je zorgen om in een probleem dat moet worden opgelost adviseert Winch. Verander bijvoorbeeld ‘ik heb nog zo ontzettend veel taken op mijn to do-lijst’ naar ‘hoe kan ik mijn werkdag morgen aanpassen om deze taken af te ronden’. Of maak het wat makkelijker ‘wanneer heb ik morgen een kwartiertje de tijd om mijn planning voor de dag aan te passen’. De eerste gedachte kun je niet oplossen, de vragen die daaruit volgen wel.