De helweek van WH's Caroline: dag #1

Oh hell, ik kan nu echt niet meer terug. Vrijwillig dompel ik me onder in zeven helse dagen. Een week lang om 5.00 uur opstaan en om 22.00 uur weer naar bed. Waarom precies? Om tot nieuwe inzichten te komen, gewoontes te veranderen en mijn plan voor de toekomst uit te stippelen. Klinkt heftig, maar veel helweek-voorgangers hebben er baat bij gehad. Hoe deze week me precies gaat helpen met het behalen van deze doelen, lees je in het intro.

Inmiddels is de kop er af! Zo heb ik de eerste dag van mijn helweek beleefd:

Zondagavond rond 22.00 uur blader ik nog een keer door de bestsellers van mental coach Erik Betrand Larssen. Dit is de man die de helweek bedacht heeft en daarmee ook de regels waar ik me over zeven uur aan moet gaan houden. De boeken heb ik braaf gelezen, mijn plan uitgeschreven en de opdrachten voorbereid. Kom maar door! Ik heb er een soort van zin in, al komt dat misschien meer door de wijntjes die ik me deze avond nog gunde. De week gaat pas morgenochtend van start, toch?

En dan komt nog voor de week echt begonnen is de eerste mentale klap: de wekker. Ik had me voorgenomen om ook deze avond op tijd onder de wol te gaan, maar dat is faliekant mislukt gezien de wijzer de elf uur al gepasseerd is. De eerste dag van de helweek staat in het thema van vaste gewoontes: goede gewoontes moet je versterken, slechte juist veranderen. Logisch. Daar kan ik meteen vanaf moment één al aan werken, want ik ben een hopeloze snoozer. Met die slechte gewoonte moet het wel een keer klaar zijn, dus de eerste opdracht wordt om de wekker uit te zetten en meteen uit bed te stappen.

Joe. Goedemorgen. Of nacht, want zo voelt het. Dit is mijn hoofd om 5.01 uur. Het opstaan viel vandaag verrassend mee, maar dat heeft er ongetwijfeld mee te maken dat vriendlief een vakantiebaantje heeft waardoor hij om 4.30 uur op moet. Helaas voor mij slaap ik de rest van de week bij mijn zus in Amsterdam, dus ik zal het opstaan als vroege vogel vanaf morgen echt alleen moeten doen.

KOFFIE. Gaat dit mijn redding worden deze week? Niet helemaal, want ik heb me voorgenomen om maar twee kopjes per dag te drinken. Ik drink sloten van dit zwarte goud weg, dus ook daar moet maar wat aan gebeuren. Een andere gewoonte die ik aan wil pakken is het stiekeme schepje suiker dat ik nog in ieder kopje deponeer. Ook in de cappuccino, ja. Nergens voor nodig, want iedereen die gekapt is met suiker in de koffie, zegt dat het veel lekkerder is zonder. Hopelijk behoor ik aan het einde van de week tot deze groep van volwassen koffiedrinkers.

Ik ben net een week weggeweest, dus ik grijp de eerste uren van mijn helweek aan om de achterstallige administratie weg te werken en de was op orde te krijgen. Ik weet dat je na het opstaan eigenlijk meteen in de sportmodus moet, maar aangezien ik van plan ben om me per fiets naar Amsterdam te verplaatsen, heb ik dit bewust uitgesteld. Je moet je minstens een uur per dag in het zweet werken van Bertrand, met een ritje van 35 kilometer kom ik zeker aan die taks. Voordat ik op de fiets stap besteed ik extra aandacht aan een fijn ontbijt met voldoende eiwitten. Als het even kan bestrooi ik al mijn eten met verse kruiden. Een gewoonte die ik deze week maar moet aandikken, want lekker en gezond.

Het is een supermooie ochtend, dus ik voel me heerlijk als ik op de racefiets richting Amsterdam sjees. Voor mijn gevoel ga ik 100 km per uur (die illusie had ik tijdens mijn eerste ritje op de wielrenfiets ook al), maar het stuk tussen Amsterdam en Hilversum kost me meer tijd dan gehoopt. De hele route lijkt te zijn veranderd in één grote afzetting, waardoor ik veel later in Amsterdam arriveer dan gepland. Niet zo fraai, want een andere gewoonte die ik serieus aan wil pakken, is mijn eeuwige te-laat-kom-gedrag. Dat gaat op dag 1 al fout. Well done, Caroline!

Ondanks dat ik lichtelijk in de stress schiet door mijn mooie uitgestippelde plan dat in de eerste uren al in het water valt, vind ik het heerlijk om zo vroeg de fiets al te pakken. Ik snap helemaal waarom Bertrand je in zijn boek bijna dwingt om 's ochtends meteen in actie te komen, want je bent instant wakker - daar kan geen kopje koffie tegenop, ook niet met suiker.

Eenmaal op de redactie vul ik eerst mijn watervoorraad aan. Ik drink veeel te weinig water op een dag, terwijl ik heus wel weet hoe slecht dit is. Ik zet mijn Dopper prominent op mijn bureau en neem me voor hem meteen aan te vullen als de laatste slok op is. Meer water drinken zal ook leiden tot meer wc-bezoekjes, kan ik mooi meteen de fles weer vol tappen.

Social media onder werktijd is een no-go tijdens de helweek, dus ik neem me voor om mijn telefoon weg te leggen en die daar ook te laten liggen. Dat lukt heel goed, totdat er wel erg veel berichtjes binnenkomen en mijn smartphone maar blijft trillen. Even checken, ook al weet ik dat ook whatsapp moet wachten tot na het werk. Het volgende moment hoor ik 'betrapt!' en wijst collega Marije me beschuldigend aan. Terecht. Dat was faal nummer 1, vanaf nu laat ik me echt niet meer afleiden! Denk ik.

Tijd om lunch te halen. Echt alle lekker dingen OOIT zijn in de bonus, maar gelukkig zijn ook mijn grote groene vrienden in de aanbieding. Het is namelijk de bedoeling dat je de hele week gezond eet. En hoewel Betrand daar geen vaste regels voor heeft opgesteld, gok ik dat een kaasbroodje niet in die categorie valt. Helaas zijn bijna alle avocado's nog harder dan een baksteen, maar toch vind ik er eentje die perfect rijp lijkt te zijn. Geluksmomentje.

Meteen dient de volgende slechte gewoonte zich aan die ik deze week de laan uit wil sturen: eten achter mijn bureau. Het is loeiwarm vandaag en ik merk dat mijn ogen al zwaarder worden, maar toch kies ik ervoor om mijn bammetjes (met de inderdaad perfect rijpe avocado) achter de computer op te eten, dan kan ik nog even snel wat af tikken. Dat moet morgen anders, maar echt.

Hállo middagdip! Of je even weg kunt gaan, want ik heb nog genoeg te doen. Het feit dat ik al vanaf 5 uur wakker ben, hakt er ineens keihard in. Het liefst eet ik deze diepe dip weg met een stuk chocolade (Tony's! De oranje!), maar dat zit er deze week even niet in. Een alternatief bedenken dan maar...

...dat alternatief vind ik niet in de koelkast, hoe extreem veel zin ik ook heb in een ingeblikt vloeibaar anti-middagdipmiddel. Ik weet zeker dat een paar slokken cola wonderen zal doen, maar ik zie deze week zelfs af van de light- en zero-variant. Liters water en thee, daar moet ik het mee doen. Ik zit immers al aan mijn dagelijkse grens van twee koppen koffie.

Ik bedenk iets anders om me uit de middagsleur te trekken en wissel mijn bureaustoel om voor een bal. Het werkt al een malle! Mijn focus is terug en ik maak me op om nog een paar uurtje te knallen. Die bal gaat de komende uren niet onder mijn billen vandaan, dat is zeker.

Het werk is gedaan voor vandaag: tijd voor kwalitatieve rust, zoals Bertrand het mooi omschrijft. Want om hard te kunnen werken, moet je ook hard kunnen rusten. Gelukkig heeft mijn zus heerlijk gekookt, dus hoef ik na een lange dag alleen maar aan te schuiven. Met een zelfgemaakte soep gevolgd door een couscoussalade denk ik dat deze maaltijd prima aan de regels wat betreft gezond eten voldoet. Wel vond ik het enigszins killing om niet zoals mijn zus een fijn wijntje in te schenken. Op de foto is te zien hoe ik recht op haar glas keek. Maar geen alcohol = geen alcohol. Meh.

Ik heb me 's ochtends natuurlijk al op de fiets in het zweet gewerkt, dus ik hoef niet meer te sporten. De avonduren vliegen ook echt voorbij. Voor ik het weet is het kwart over negen en tijd voor mijn laatste kopje thee. Zonder koekje. Of stuk chocolade. En guess what, waar stuit ik op in de keukenlade..? ARGH! Ik heb me kunnen beheersen. Vandaag, in ieder geval.

Morgen weer een update, dan staat de dag in het teken van modus en focus!

Volg je Women's Health al op Facebook en Instagram?