Experiment: ik deed een week lang geen make-up op

Normaal gesproken draag ik altijd wel behoorlijk veel make-up. Ik weet niet of ik er verstandig aan doe om te vertellen wat allemaal precies, want waarschijnlijk schrik je ervan. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik het niet doe omdat ik mezelf lelijk vind zonder make-up, maar meer omdat ik gewoon een liefhebber ben. Ik vind het heerlijk om te experimenteren, maar ik zorg er wel voor dat ik er niet bij loop alsof ik op het toneel sta: de achterste rij hoeft niet te kunnen zien hoeveel make-up ik op heb.

Omdat het me opviel dat ik bijna dagelijks de deur uitstap met een laag make-up op mijn gezicht, besloot ik een week compleet af te kicken. Ik wilde vooral kijken wat het deed met het beeld dat ik van mezelf heb; wie weet verandert dat wel door een week au naturel rond te lopen?

Als ik normaal gesproken in de trein of de tram zit, let ik altijd heel erg op hoe andere vrouwen eruit zien. Hebben ze make-up op, en zo ja, hoeveel? Hierdoor ben ik erachter gekomen dat ik het meestal wel verzorgder vind staan als een vrouw make-up draagt, maar niet als ze een plamuurlaag op haar gezicht heeft aangebracht. Dus probeer ik zelf ook mijn make-up redelijk natuurlijk aan te brengen. Mijn vriend was daarentegen heel blij toen ik hem meldde dat ik een week geen make-up ging dragen. ‘Kan je dat niet altijd doen?’ ‘Dat zullen we nog wel zien,’ grapte ik nog.

Maandag

Nou, daar gaan we dan. Één van de eerste dingen die me opvalt als ik de trein instap, is dat er veel meiden en vrouwen zonder make-up in zitten. Nu kan ik natuurlijk gewoon geluk hebben gehad met het kiezen van de coupé waar ik ben gaan zitten, maar het zou ook best kunnen komen doordat maandag altijd een opstartdag is. Ik word in ieder geval niet vreemd aangekeken, yes!

Wat fijn is, is dat ik de hele dag lekker in mijn ogen kan wrijven zonder bang te hoeven zijn dat ik mijn mascara en eyeliner alle kanten opsmeer. De dag kom ik dus plezierig door. ’s Avonds ga ik met mijn vaste groepje meiden bootcampen. Zowel zij als de rest van de groep maken geen opmerkingen over mijn make-uploze gezicht. Waarschijnlijk vinden zij het zo normaal om te sporten zonder make-up op dat het ze niet opvalt. Dag 1 heb ik overleefd.

Dinsdag

Heerlijk, ik kan ’s ochtends net iets langer blijven liggen! Scheelt me toch weer tien à vijftien minuten. Maar als ik in de tram zit en mezelf in de ruit bekijk, schrik ik toch een beetje. Ben ik echt zo bleek? De rest van de dag breng ik door op kantoor, waar het achter mijn beeldscherm toch amper opvalt dat ik geen make-up draag. Voordat ik wegga plaats ik mijn make-uploze selfie. Toch opvallend dat die lang zo populair niet is als de foto die ik de dag ervoor heb geplaatst, waarop ik volledig opgemaakt op een feestje sta. Wanneer ik ’s avonds bij mijn dansles aankom, maken een paar meiden wel opmerkingen over de foto. Allemaal positief! Één van hen, die de foto niet had gezien, had niet eens door dat ik geen make-up op had toen ik binnenkwam. En dat doet veel goeds voor je zelfvertrouwen, kan ik je vertellen. Nu dans ik wel vaker met minder make-up op, maar dan doe ik meestal wel mijn wenkbrauwen en draag ik mascara en eyeliner. Voor mij is het een wereld van verschil, maar blijkbaar valt dat voor de anderen wel mee.

Woensdag

Vanochtend leek het wel alsof iedereen in de trein me aanstaarde. Ik zat natuurlijk precies tussen drie vrouwen in die in vol ornaat waren opgemaakt. Misschien lag het daar aan, maar het zorgde er wel voor dat ik me een stuk minder op mijn gemak voelde. Ook valt het me vandaag op dat ik andere dingen die ik normaal minder ‘lelijk’ vind omdat mijn make-up ervan afleidt, meer vindt opvallen. Mijn haar lijkt onwijs vet, terwijl ik het gisteravond nog heb gewassen. En het rare is dat ik me er goed bewust van ben dat ik het waarschijnlijk niet vervelend had gevonden als ik gewoon make-up had gedragen. Misschien komt het omdat ik me druk maakte over het persevenement waar ik ’s avonds naartoe ging. Toch wel een beetje onwennig om een kamer vol vreemden in te stappen met een naakt gezicht. Maar uiteindelijk blijkt ook daar dat ik niet druk hoef te maken; mensen spreken me niet minder aan omdat ik wel of geen make-up draag.

Donderdag

Vandaag breng ik de dag door op de bank met mijn laptop op mijn schoot. Er is verder niemand thuis, dus heb ik het grootste deel van de dag niet eens door dat ik geen make-up op heb. Als ik aan het einde van de middag met mijn perfect opgemaakte zusje nog even het huis uit ga, voel ik me toch iets minder glamorous.

Na het avondeten ga ik naar een vriendinnetje die al een aantal jaar mijn haar knipt. Zij is op de hoogte van de uitdaging waar ik nu mee bezig ben en we hebben samen nog een heel fijn gesprek over hoe onnodig make-up kan zijn (en hoe fijn natuurlijk!). Als ze bijna klaar is met mijn haar vraag ik haar wel nog heel onschuldig of ze m’n haar even in de krul kan zetten. Als ik morgen uitga wil ik immers wel een beetje vrouwelijkheid uitstralen.

VRIJDAG

Vandaag ga ik voor de laatste keer naar kantoor zonder make-up op. Ik merk dat ik me lang zo opgelaten niet voel als op de eerste dag, zowel onderweg als op kantoor zelf niet. Langzaam ben ik me gaan beseffen dat ik geen make-up draag omdat ik mezelf anders lelijk vind, maar meer omdat ik het gewoon heel leuk vind en het net iets verzorgder overkomt als ik opgemaakt ben. Wat dat betreft kijk ik uit naar maandagochtend, als ik niet langer in de trein zit met een look alsof ik net mijn bed uit ben komen rollen.

’s Avonds ga ik uit met wat vrienden en vriendinnetjes, maar daar maak ik me op één of andere manier niet zo druk over. Zij kennen me al sinds voordat ik begon met make-up dragen, dus niemand reageert ook verbaast om me zonder make-up te zien. Tijdens het uitgaan zelf word ik wel even geconfronteerd met zwaar opgemaakte meiden om me heen, maar ik heb het er zeker niet minder door naar mijn zin. Pluspunt: toen we door de regen naar het centrum fietsten, hoefde ik me geen zorgen te maken dat mijn make-up uitliep!

Zaterdag

Samen met mijn zusje ging ik kijken bij de voetbalwedstrijd van mijn vriend. Nu is het de hele dag behoorlijk slecht weer geweest, en dus vind ik geen make-up dragen helemaal niet erg! Ik ben er ondertussen al aan gewend dat ik me niet druk hoef te maken over het uitlopen van mijn make-up of dat ik er minder wakker uit zie.

Ook als ik ’s avonds uit eten ga, sta ik er eigenlijk helemaal niet meer bij stil dat ik geen make-up draag. Mensen lijken me niet anders te behandelen dan normaal, waarschijnlijk omdat ik me verder ook niet anders gedraag dan normaal.

Zondag

Het is alweer de laatste dag van deze make-uploze week! ’s Ochtends ga ik met mijn moeder naar de pedicure, waar we op dat moment de enige klanten zijn. Opnieuw sta ik er eigenlijk niet meer zo bij stil dat ik make-uploos ben. ’s Middags komt mijn oom op visite, maar hem valt het niet eens op dat ik geen make-up op heb. Niet dat ik dat had verwacht! Beide zijn geen dingen waarbij ik make-up heel erg nodig vind, maar ik had me er normaal gesproken wel voor opgemaakt. Toch voel ik me ook zonder make-up helemaal niet opgelaten, zelfs niet nu ik een paar oneffenheden in mijn gezicht begin te krijgen.

Deze week heeft me doen realiseren dat ik me niet lelijk voel zonder make-up. Ik voel me hooguit wat minder vrouwelijk en wat jonger, maar onzeker word ik er niet per se door. Wel vind ik mezelf verzorgder overkomen als ik wel make-up draag, wat ik heb geprobeerd te compenseren door zo veel mogelijk vrouwelijke outfits te dragen. Denk aan rokjes en jurkjes, topjes met bloemenprintjes en als ik geen jurkje of rokje aan had in ieder geval vrouwelijke laarsjes met een hak eronder. Door een week geen make-up te dragen heb ik gezien dat je ook kunt stralen als je je huid goed verzorgd en door gewoon lekker in je vel te zitten. Ik ben ergens wel blij dat ik vanaf nu weer make-up kan dragen, maar ik denk dat ik dit zeker een stuk minder ga doen dan voorheen!

Volg je Women's Health al op Facebook en Instagram?