Laura (33) bewoog zichzelf uit haar depressie: "ik weet heel goed wat sport mentaal kan betekenen"
Van depressie naar Hyrox-ambassadeur: dit is het verhaal van Laura.
In de rubriek Women's Health 'Openhartig' delen we persoonlijke en bijzondere verhalen. Zo kunnen wij met elkaar andere lezers inspireren, informeren, motiveren en samenbrengen. Deze week vertelt de 33-jarige Laura hoe een liefde voor sporten haar heeft geholpen met haar depressieve klachten.
De dagen van Laura (33) zijn tegenwoordig gevuld met fanatiek trainen en sportieve activiteiten, al was dit niet altijd zo. Jarenlang kampte ze met depressieve klachten, totdat covid-19 om de hoek kwam kijken. In een interview met Women’s Health vertelt ze openhartig hoe ze in deze tijd van vele lockdowns een liefde voor sport ontwikkelde, inmiddels een aantal Hyrox-wedstrijden op haar naam heeft staan en van haar passie haar werk aan het maken is.
Depressieve klachten in coronatijd
Voordat de covid-19-periode aanbrak zag het leven van Laura, van origine onderwijsassistent, er behoorlijk anders uit. “Mijn eerste depressieve klachten begonnen zo’n twaalf jaar geleden. De daaropvolgende jaren schommelde het een beetje tussen goede en zwaardere momenten, waarbij ik na het krijgen van de benodigde hulp in klinieken gelukkig weer op kon krabbelen. Vlak voor de coronapandemie zakte ik heel diep weg en ging het behoorlijk slecht. Net een week voordat de pandemie in Nederland opwaaide, was ik in een kliniek opgenomen waar ik een aantal maanden zou verblijven. De pandemie gaf me enorm veel onrust, ook in de kliniek. Omdat ik thuis meer rust kon vinden besloot ik - tegen de adviezen in - naar huis te gaan. Toen is het sporten langzaam begonnen.”
Van wandelen naar trainen voor Hyrox
Laura begon eerst met wandelen om in beweging te blijven. “Dat voelde eerst echt nog als een ‘moetje’, na 500 meter wandelen was ik al buiten adem en de energie was nog ver te zoeken. Mensen om me heen adviseerden me om naar de zingende vogeltjes te luisteren en van de zon op mijn huid te genieten, maar ik was daar totaal niet mee bezig - ik stond op standje overleven. Al mijn energie ging naar het doorkomen van de dag, maar ik bleef wel doorgaan. Het wandelen breidde ik steeds meer uit, en leidde ertoe dat ik ‘s ochtends telkens een wandeling ging maken.”
“Op een gegeven moment kwam ik bij Dear Good Morning uit, een online platform met tips voor een fitte en productieve ochtendroutine dat je stimuleert om ‘s ochtends echt voor jezelf op te staan. Ik ben toen voor de televisie wat van deze online work-outs gaan doen, omdat het eens wat anders was dan wandelen. Dit ging steeds een stapje verder: bewegen voor de televisie werden vele work-outs in de tuin. Ik begon op een gegeven moment te trainen voor Hyrox en ging hierbij ook naar de sportschool.”
Trainen met een verzwaringsdeken en een bak water
“Vanuit Dear Good Morning kwam op een gegeven moment de vraag wie er mee wilde doen aan Hyrox”, vervolgt ze. “Met een groepje van vier meiden waren we van plan hieraan deel te nemen aan de relay - ingericht voor teams. Ik had geen van de oefeningen al eerder gedaan en ook hardlopen was nieuw voor mij. Omdat we het met z’n vieren konden afwisselen, durfde ik het wel aan. Ik ben toen in de tuin gaan trainen, met een verzwaringsdeken die even zwaar was als de sandbags bij de lunges van Hyrox en een plastic bak met water die ik heen en weer duwde. Zo bereidde ik me vanuit huis voor.”
Hyrox smaakte naar meer
“Uiteindelijk bleek helaas dat we niet met vier dames mee mochten doen aan Hyrox, aangezien de teams destijds alleen maar twee dames en twee heren mochten bevatten”, aldus Laura. “Toen wilde ik afhaken. Een van de dames kwam naar me toe om te vragen of ik met haar mee wilde doen, zij kon Hyrox namelijk in haar eentje aan. Ik besloot toen toch wel mee te doen. Tijdens Hyrox, waarbij zij het meeste werk deed en ik in ieder geval alles probeerde, heb ik echt gemerkt hoe leuk ik het vond. Vanaf toen wilde ik meer. Inmiddels sta ik dagelijks in de sportschool, volg ik een opleiding om personal trainer te worden en heb ik onlangs nog een Hyrox clinic gegeven. Ik heb aan 16 Hyrox-wedstrijden in binnen- en buitenland mogen deelnemen en heb nummer 17 voor dit seizoen op de planning staan.”
Nu blikt ze terug
Nu de coronatijd achter haar ligt, blikt ze terug op de veranderingen die zich de afgelopen tijd hebben voorgedaan. Niet alleen heeft ze een passie voor sport gevonden, ook op sociaal vlak heeft ze veel geleerd. “Ik heb autisme, dus wanneer ik na een borrel of andere sociale situatie thuiskom, ben ik erg moe en moet ik echt weer even opladen. Ik merkte gedurende de pandemie dat ik door de isolatie en het beperkte sociale contact veel meer tot mezelf kon komen. Ik hoefde geen energie te besteden aan interacties met anderen en kon hierdoor beter herstellen van mijn depressie. Ik wist beter waar ik behoefte aan had en had bovendien meer energie om te gaan sporten. Achteraf hebben die lockdowns me dus best goed geholpen met het herstellen van mijn depressieve klachten. Het gaf me ruimte om te focussen op mezelf.”
Laura’s boodschap: bewegen is voor iedereen
De passie en kracht die Laura in het sporten vond, deelt ze graag met anderen. “Ik merkte dat ik het bij de eerste Hyrox lastig vond om mezelf tussen al die afgetrainde mensen op het social mediaplatform van Hyrox te zien. Ik dacht echt dat ik daar niet thuis hoorde door mijn overgewicht. Ik ben toen met de organisatie in contact gekomen en gezegd: “Je beweert dat Hyrox voor iedereen is, maar de beelden stralen het niet uit.” Ik ben toen met hen in contact gebleven en uiteindelijk ambassadeur geworden. Het is voor mij heel belangrijk om te laten zien dat ook mensen met een maatje meer of minder zichtbare spieren hieraan mee kunnen doen.”
Het uitdragen van een realistisch beeld omtrent sporten blijft niet bij alleen Hyrox. Laura hoopt ook met haar toekomstige werk als personal trainer te laten zien dat ook niet-afgetrainde mensen fit en sportief kunnen zijn. “Ik weet zelf ontzettend goed wat sporten mentaal voor je kan betekenen. Ik hoop echt mensen zoals ik, die een maatje meer hebben of te maken hebben gehad met een depressie, burn-out of misschien ook autisme, te bereiken en ze plezier te geven in het sporten. Niet per se om super sterk of snel te worden, maar juist om te ervaren hoe het mentaal kan helpen. Alles wat met mijn sportieve bezigheden te maken heeft, zowel de goede als de mindere momenten, deel ik daarnaast op social media. Ik probeer mensen mee te geven dat je mag genieten, je op je eigen grenzen mag letten, maar jezelf ook zeker uit mag dagen.”