Kelly (43) bleek tijdens haar zwangerschap hiv-positief te zijn
Getty Images
In de rubriek ‘Feeling Fit’ delen we persoonlijke verhalen van lezeressen over hun fysieke of mentale uitdagingen in hun zoektocht naar een fitter leven. Want fit zijn draait niet alleen om een getraind lichaam, maar vooral om lekker in je vel zitten en goed voor jezelf zorgen. Dit keer gaan we in gesprek met Kelly
Tien jaar geleden stond het leven van Kelly (nu 43) plots op z’n kop. Tijdens haar zwangerschap kwam ze er met de bloedtest, die standaard bij twaalf weken wordt afgenomen, achter dat ze hiv-positief was. Iets wat voor haar als een onverwachte klap kwam.
De periode die volgde was hectisch en onzeker. ‘We werden eigenlijk geleefd. Er kwamen ineens extra ziekenhuisafspraken bij, mijn zwangerschap werd direct als medisch gezien en ik moest zelfs langs bij de kinderarts om te bespreken wat er met de baby zou gebeuren. Pas na die rollercoaster kwam de klap en ontstonden de zorgen: wat als mijn baby het ook zou hebben?’
De tekst gaat verder onder de afbeelding
© Eigen beeld KellyDe eerste signalen
Achteraf gezien had Kelly al eerder signalen gekregen. ‘Een jaar voor mijn zwangerschap werd ik plots heel ziek. Ik had drie weken lang 40 graden koorts, viel vijftien kilo af en lag ruim een week in het ziekenhuis. De artsen wisten niet wat er aan de hand was en stuurden me uiteindelijk naar huis. Achteraf bleek dit een acute hiv-infectie te zijn geweest.’
In een stroomversnelling
Na de diagnose ging alles in een stroomversnelling. ‘De dag na het nieuws zat ik bij de huisarts en nog een dag later al in het ziekenhuis om te bespreken welke medicatie ik kon gebruiken tijdens mijn zwangerschap.’ De medicijnen hielden het virus onder controle, maar hadden ook hun keerzijde. ‘Na mijn zwangerschap stapte ik over op een andere medicatie en daar heb ik jarenlang veel bijwerkingen van gehad: extreme vermoeidheid, aankomen, buikklachten en stemmingswisselingen.’
Langzame verbetering
Toch probeerde Kelly door te gaan. ‘Ik dacht: dit is het, ik moet ermee leren leven. Maar het bleef zwaar. De bijwerkingen van de medicatie eisten hun tol, waardoor werken lange tijd niet lukte. ‘Ik heb de afgelopen tweeënhalf jaar thuisgezeten, puur omdat mijn lichaam niet meer wilde. Sinds kort voel ik me gelukkig beter en ben ik weer aan het werk.’
Langzaam kreeg ze weer meer energie. ‘In januari ben ik begonnen met sporten. Ik wandelde altijd al veel, maar dat kostte me destijds te veel kracht. Nu bouw ik het rustig op met een online sportprogramma en dat gaat heel goed.’
Een nieuwe start
Het omslagpunt kwam toen Kelly besloot dat ze iets wilde veranderen. ‘Ik heb ook coeliakie en moet dus glutenvrij eten. Dat maakt afvallen extra lastig. Online kwam ik een vrouw tegen met dezelfde aandoening, die enthousiast was over een sportprogramma. Dat inspireerde me om het ook te proberen. Omdat ik het gewoon thuis kon doen, voelde het laagdrempelig en haalbaar.’
Hoewel ze beetje bij beetje opkrabbelt, vertelt ze eerlijk dat de afgelopen jaren zwaar waren. ‘Naast hiv en coeliakie kreeg ik ook te maken met adenomyosis, waardoor mijn baarmoeder uiteindelijk verwijderd moest worden. Het voelde eigenlijk een beetje als overleven.’
De vooroordelen
‘In het begin vond ik het moeilijk om met de vooroordelen over hiv om te gaan,’ zegt Kelly. ‘Inmiddels kan ik er opener over praten en heb ik daar minder last van. Wat ik vooral moeilijk vond, was dat mijn lichaam niet wilde. Ik wilde vooruit, ik wilde met mijn kind kunnen spelen, maar dat ging gewoon niet.’
Weer vertrouwen in haar lichaam
Sinds Kelly bewuster met haar gezondheid bezig is, merkt ze grote veranderingen. Ze is niet alleen gaan sporten, maar let ook meer op haar voeding. ‘Ik voel me fitter, mensen zeggen dat ik er beter uitzie en ik ben eindelijk wat kilo’s kwijt.’ Haar nieuwe leefstijl zorgt er niet alleen voor dat ze zich fysiek sterker voelt, maar ook mentaal. ‘Zelfs als ik geen zin heb om te sporten, ga ik toch, want ik weet dat ik me er achteraf altijd beter door voel.’
Klein beginnen
Wat ze anderen wil meegeven die in een soortgelijke situatie zitten? ‘Probeer te bewegen. Al voelt de drempel nog zo hoog en al ben je nog zo moe, uiteindelijk voel je je er echt beter door. Begin klein: tien minuten wandelen of een korte work-out via YouTube is al genoeg. Je hoeft niet meteen een uur te sporten. Neem kleine stappen, daar heb je op de lange termijn juist veel meer aan.’