It's a wrap! Het is zondagavond 22:00 uur geweest, dus Bertrand's helweek zit er officieel op. Wat zeggen we dan? Hell yeah! De afgelopen week was een absolute rollercoaster die bestond uit: belachelijk vroeg opstaan, sporten, gezond eten, nog meer sporten, werken werken werken, geen chocolade, leren modussen en focussen, op tijd naar bed, geen televisie, nog meer werken, nachtje doorhalen, nadenken over je leven, nog steeds geen chocolade, social media beperken tot het minimum, aardig zijn tegen alles én iedereen, geen wijn, slechte gewoontes aanpakken, enz. - want de lijst kan nog wel even doorgaan.
Eerst nog mijn belevenissen tijdens de laatste dag van de helweek. Zondag moet je je leven in perspectief plaatsen, om erachter te komen welke keuzes je moet maken om je doelen te bereiken. Het mooie aan deze laatste dag: je mag jezelf belonen! Omdat je het voor elkaar hebt gekregen om een week lang zijn crazy regels en schema te volgen, is Bertrand zo aardig dat je vandaag een ijskoud biertje uit de koelkast mag trekken of je tanden mag zetten in een stuk chocolade. Ik ken iemand die zich dat geen twee keer laat zeggen, ze heet Caroline.
Laatste heldag = laatste keer de wekker om 5:00 moeten zetten. Feest! Waar zijn de ballonnen? Het opstaan kost me dan ook verdacht minder moeite dan de voorgaande dagen.
De zon laat zich alweer vroeg zien, dus ik begin de dag met een outdoor sportsessie. Mijn double-under-skills kunnen wel wat training gebruiken, dus ik neem het springtouw mee naar buiten.
Het touwtjespringen combineer ik met wat oefeningen in de zonovergoten en compleet uitgestorven buitengym. De deuren van de sportschool zijn nog zo'n drie uur gesloten, maar hier kan ik de aap in mezelf al vroeg op de dag loslaten.
Dat resulteert in dit soort praktijken.
Zondag = pancakedag! Ja, ook in de helweek. Gemaakt van amandelmeel, banaan, ei, een scheutje kwark en rauwe cacao. Afgetopt met aardbeien en geraspte kokos, want lekker.
Ik blijf in de bakmodus en focus me volledig op het maken van Eefjes bananenbrood, mijn leven plaats ik op een later moment wel in perspectief.
Al kom ik erachter dat je tijdens het bakken ook prima kunt mijmeren over het leven. Waar sta ik nu en wat wil ik nog bereiken? Allereerst dat dit bananenbrood gaat lukken.
Voor.
Na. Nailed it! Tot nu toe gaat het dus heel lekker met het bereiken van mijn doelen.
En ineens zit ik aan de koffie met mijn moeder en oma. Ze proberen mijn eerste poging van een bananenbrood ooit en keuren 'm goed, gelukkig. Zondag op bezoek gaan bij familie is iets dat vroeger heel vanzelfsprekend was, maar nu veel te weinig gebeurt. Te druk, te ver weg, te slappe smoesjes. In zijn boek kaart Bertrand ook aan hoe belangrijk je familie en vrienden zijn. Als die basis niet sterk genoeg is, kan je volgens hem ook niet aan jezelf bouwen.
Eerst bouw ik samen met mijn moeder verder aan een gezonde salade met bietjes, spinazie en feta. En is dat op rechts een glaasje rosé..? Jazeker. Bertrand stelt dat je het deze middag echt gezellig mag maken, dus deze *plop* is volledig te rechtvaardigen. In de laatste uurtjes van de helweek probeer ik mijn korte en lange termijn doelen nog verder uit te werken. De lijst wordt steeds langer, maar daarmee groeit ook mijn motivatie om dit allemaal voor elkaar te gaan krijgen.
Dit is een heel lelijke foto van een heel mooi moment, namelijk het officiële einde van de helweek! Uit al mijn recalcitrantie pak ik meteen de reep chocolade die al een week in de keukenla brandt en zet ik de tv aan. Ik ga onderuit gezakt op de bank zitten en geniet van het feit dat dit nu allemaal weer 'mag'. Een kwartier later is de chocola op (mijn moeder hielp mee, heus waar) en begint het programma waar ik naar kijk alweer te vervelen.
Ik overdenk de afgelopen week en kom tot de volgende conclusies:
- Het opstaan om 5 uur is taai en blijft taai. Toch had ik er vooral niet aan moeten denken om deze helweek in de winter te moeten ondergaan. Het feit dat al heel snel de zon opkwam, maakte het wakker worden duizend keer makkelijker.
- Sporten op de vroege ochtend kicks ass.
- Ik krijg echt veel meer gedaan als ik mijn telefoon tijdens het werken weg leg. De neiging om social media te checken heb ik vooral als ik me verveel of het werken even niet zo lekker loopt. Als ik hem ondersteboven bij me vandaan leg, liefst in de vliegtuigstand, pak ik mijn smartphone veel minder vaak op.
- Koffie zonder suiker is nog steeds iets te bitter. (Ja, ik blijf het proberen.)
- Het maken van planningen en overzichtelijke to-do-lijsten kunnen onwijs helpen om rust in je hoofd te creëeren op het moment dat de stress de pan uitrijst. Maak dus tijd vrij om alles op een rijtje te zetten. Hoe druk je het ook hebt, hier zul je later profijt van hebben.
- Een week lijkt kort om slechte gewoontes serieus aan te pakken, maar in veel gevallen kan je echt wat bereiken. Zo besloot ik vanaf moment één niet meer te snoozen, hoe vroeg die terrorwekker ook afging. Of ik dit vol weet te houden is natuurlijk de vraag, maar een met andere mindset kan je echt veel bereiken. Ook in zeven dagen.
- Het televisiekijken heb ik niet echt gemist, alleen op specifieke momenten. Wel merk ik dat ik veel makkelijker in slaap kom als ik 's avonds niet zoveel naar een scherm kijk. Normaal vat ik de slaap best lastig, maar dat was de afgelopen week geen enkel probleem. De volgende stap ik het bannen van de smartphone uit de slaapkamer, want ik besteed gestrekt vanuit mijn bed nog veel te veel aandacht aan facebook- en instagram-timelines.
- Juist omdat ik dingen niet 'mocht' eten en drinken, was ik er heel erg mee bezig. Ik dacht van tevoren dat gezond eten easy-peasy zou worden deze week, maar de slechte en ongezonde dingen worden alleen maar een obsessie als je die jezelf ontzegt. Lang leve de guilty pleasures, dus.
Dat was 'm, mijn helweek. Het was zwaar, maar ik ben blij dat ik het avontuur ben aangegaan. Of het echt life-changing is moet nog blijken, maar ik ben zeker tot nieuwe inzichten gekomen. Voor herhaling vatbaar? Ik denk het wel, maar tot die tijd ben ik veel te blij dat ik de wekker minstens twee uur kan uitstellen.
Toch raad ik zeker aan om de helweek zelf een keer uit te proberen. Zorg dat je er klaar voor bent door op voorhand het boek te lezen en de opdrachten voor te bereiden. Tijdens de week is veel social media gebruiken natuurlijk niet de bedoeling, maar af en toe een update of foto plaatsen kan zeker. Laat ons weten hoe jij 'm ervaart! Vergeet niet de hashtag #helweek te gebruiken, want dikke kans dat je dan - net zoals ik - een aanmoediging van mister Bertrand himself krijgt...
